Langs
de "Oude Lijn", even ten zuiden van Heemstede, staat een
opvallend groot stationsgebouw. Het voormalige stationsgebouw van
Vogelenzang-Bennebroek is al meer dan zestig jaar niet meer als zodanig
in gebruik, maar is nog steeds een imposante, en tegelijkertijd elegante,
verschijning. Dat was in het verleden wel eens anders geweest
Al in1842, toen de spoorlijn werd aangelegd, had het dorpje Vogelenzang
een eigen stationnetje. Het was in feite het eerste station van Bloemendaal,
omdat zowel de dorpen Vogelenzang en Bennebroek destijds tot deze
gemeente behoorden. Het eerste station, dat in de spoorboekjes onder
de naam "Bennebroek-Vogelenzang" vermeld stond, bestond
uit een klein, simpel gebouwtje met daarnaast een stationswoning.
In 1881 werd het eenvoudige stationnetje vervangen door een aanzienlijk
groter gebouw. Het verhaal gaat, dat een toenmalige commisaris van
de H.IJ.S.M -die woonde in Vogelenzang- er persoonlijk voor zorgde
dat er in Vogelenzang een representatief stationsgebouw kwam.
Het stationsgebouw is een vroeg ontwerp van D.A.N. Margadant. Het
was het tweede station dat hij ontwierp, en is nu het oudste nog bestaande
station van deze architect.
Net als in Baarn doet het stationsgebouw denken aan een groot landhuis.
Het bestaat uit twee hoge, naar voren stekende delen en een -eveneens
hoog- middendeel dat wat terug staat. De ingang van het station en
de hal bevonden zich in het linkerdeel, in het iets kleinere rechterdeel
was de wachtkamer 3e klasse. Daartussen waren de overige wachtkamers.
Tussen de twee uitstekende delen is aan de voorzijde een zogenoemde
overdekte gaanderij, aan de perronzijde een veranda. Aan de linkerzijde
van het gebouw (aan de zuidkant) is een houten aangebouwde goederenloods.
Aan de rechterzijde was een aangebouwd toiletgebouwtje. Dit bijzondere
zeskantige aanbouwtje werd helaas in 1984 gesloopt, maar onlangs werd
aan het stationsgebouw een serre aangebouwd, die qua plaats en vorm
een bijna exacte kopie van het oorspronkelijke retiradegebouwtje is.
Het stationsgebouw lijkt uit natuursteen te zijn opgebouwd, maar dat
is schijn. Over de bakstenen buitenmuren is een dikke pleisterlaag
aangebracht. In dit stucwerk zijn diepe groeven zijn getrokken, waardoor
dit natuurstenen effect ontstond. Oorspronkelijk was het pleisterwerk
creme-kleurig. Later kreeg het gebouw een witte kleur. Tijdens de
laatste restauratie -waarbij ook de genoemde zeskantige serre werd
aangebracht- kreeg het stationsgebouw haar originele kleur weer terug.
Tijdens de ingebruikname van het nieuwe stationsgebouw, in 1881, heette
het station nog "Vogelenzang". In 1911 werd dit gewijzigd
in "Vogelenzang-Bennebroek", de naam die het station behield
totdat het werd opgeheven. Inmiddels prijkt de naam uit 1881 weer
op het gebouw, maar het station zal uiteindelijk toch onder de naam
"Vogelenzang-Bennebroek" blijven voortleven. |
|