Als er ergens een station honderd jaar bestaat
is dit vaak reden voor een feestje, zeker als dit station voor grote
betekenis is voor deze plaats. In de afgelopen jaren hebben diverse
steden feestelijke manifestaties georganiseerd zoals in Roosendaal
(2007), in Haarlem (2008) of in Winterswijk (het GOLS-station bestond
in 2008 precies 100 jaar). Het Rotterdamse station Hofplein bestond
in 2008 ook honderd jaar, alleen werd hier nauwelijks of geen aandacht
aan besteedt. Op zich best wel verklaarbaar, het station behoort
nu niet bepaald tot de fraaiste van het land. Het enige wat nog
van het oorspronkelijke station is overgebleven is de brede onderbouw
met daar op het perron. Bovendien is het station sinds juni 2006
niet meer in gebruik. De stalen voetgangersbrug, die de laatste
jaren als toegang naar het station fungeerde, is inmiddels verdwenen
en het perron is afgesloten. Het spoorviaduct, het perron en de
overkapping maken een zwaar verwaarloosde indruk.
Aan de andere kant: dit station is één van de oudste,
nog overgebleven exemplaren van de stad. Samen met het voormalige
stationsgebouw Beukelsdijk is dit het enige Rotterdamse station
van vóór de Tweede Wereldoorlog. Het stationsgebouw
werd in de meidagen van 1940 verwoest en ook het vervangende stationsgebouw,
dat in 1956 werd geopend, is inmiddels alweer jaren verleden tijd.
Hofplein was een bijzonder station, met een bijzonder stationsgebouw,
op een bijzondere plek én met een bijzondere geschiedenis.
Het is anno nu nauwelijks voor te stellen maar voor de Tweede Wereldoorlog
was het Hofplein in Rotterdam zo'n beetje het kloppend hart van
de stad. Het oude Hofplein lag destijds iets noordoostelijker ten
opzichte van de huidige plaats, namelijk op de plek waar nu het
Shell-gebouw staat. Aan dit oude langgerekte plein stonden enkele
markante gebouwen, waaronder de Delftsche Poort. Aan de noordkant
van het plein stond het markante halfronde stationsgebouw.
Onder:
Het troosteloze restant van wat ooit een bijzonder station was.
|
|