Een mooie binnenkomer, letterlijk en figuurlijk,
is de grote stationshal. Ondanks de diverse moderniseringen en verbouwingen
heeft de hal nog veel van haar oorspronkelijke karakter behouden.
De grote halfronde vensters domineren de stationshal. Eenmaal in
de hal is pas goed te zien dat op het grote halfronde glas-in-lood
venster, boven de ingang, stadswapens zijn afgebeeld van diverse
plaatsen waarmee Haarlem een (H.IJ.S.M.-) spoorverbinding heeft
(of heeft gehad). Naast de wapens van Amsterdam, Rotterdam, Alkmaar
en Den Helder staan ook de wapens van Roosendaal, Leeuwarden (via
de bootverbinding Enkhuizen-Stavoren) en Oldenzaal (via de Den Haag-Twente
verbinding). Merkwaardig genog ontbreken de wapens van Zandvoort
en IJmuiden (Velsen).
De halfronde vorm van de glas-in-lood vensters ziet men in de hal
diverse keren; boven de (voormalige) loketfronten, boven de huidige
kaartjesafdeling, boven de ingang en boven de ingang van de reizigerstunnel.
De wanden van de stationshal bestaan (net als de achtergevel van
het stationsgebouw) uit lichte verblendstenen. Aan beide zijwanden
is een groot tegeltableau aangebracht. Op het tegeltableau aan de
linkerzijde (de westelijke wand) wordt de industrie uitgebeeld in
de vorm van een smederij. Het tableau aan de oostelijke wand symboliseert
de landbouw. De tableaus zijn met een breedte van bijna 6 meter
(5.85 meter om precies te zijn) en een hoogte van 3,20 meter zo'n
beetje de grootste tableau's die in een Nederlands spoorwegstation
te vinden zijn. Ze zijn ontworpen door D.P.J. de Ruiter, destijds
werkzaam bij de firma Rozenburg uit Den Haag. Deze beroemde aardewerk-
en plateelfabriek vervaardigde overigens alle tegeltableaus van
het Haarlemse station. In grote tegenstelling tot de kleurige tableaus,
die op de perrongebouwen te vinden zijn, zijn die in de stationshal
in een groene monochrome kleur. Met een roodbruine rand overigens.
Bijzonder fraai is het plafond in de hal. De schitterende houten
constructie doet denken aan het plafond van de Bavo-kerk, in het
centrum van Haarlem. Let ook eens op die prachtige kraagstenen,
waar het houten plafond op rust. Ze zijn afgewerkt met fraaie bloemmotieven,
Jugendstil ten voeten uit!
De laatste verbouwing van de stationshal vond enige jaren geleden
plaats. Daarbij werd, onder andere, nieuwe verlichting geïnstalleerd.
De hal baadt nu weliswaar in een zee van licht, maar overdaad schaadt.
Bovendien verdienen de strak vormgegeven lichtarmaturen niet bepaald
de schoonheidsprijs.
Oorspronkelijk telde de stationshal twee loketfronten die zich in
de zijwanden bevonden. Rechts van de ingang, in de oostelijke wand,
bevonden zich tot voor kort, de loketten voor het binnenlands vervoer.
In de westelijke wand was vroeger de bagage-afdeling en waren er
de loketten voor het buitenlands vervoer. Later werden de bagage-loketten
vervangen voor een reisbureau en een grenswisselkantoor. Een echt
internationaal station is Haarlem overigens nooit geweest. Hoewel
vele internationale treinen -zoals de "Etoile du Nord",
"Edelweiss" en "Ile de France"- dagelijks Haarlem
passeerden, stopte alleen de "Beneluxtrein" naar Brussel
op het station. Na de ingebruikname van de Schiphollijn en de westelijke
ringspoorbaan rond Amsterdam kwam ook hieraan een einde. Sindsdien
trekken de internationale treinen alleen nog door Haarlem als de
Schiphollijn tijdelijk buiten gebruik is.
De loketten buitenland en het reisbureau werden halverwege de jaren
negentig opgeheven. Sindsdien is hier de AKO gevestigd. De oostelijke
lokkettenwand is sinds 2003 buiten gebruik. Van de acht loketten,
die de stationshal ooit telde, zijn er slechts drie overgebleven.
Deze overgebleven lokketten bevinden zich tegenwoordig in een aparte
ruimte naast de stationshal. De stationshal wordt tegenwoordig gedomineerd
door kaartjesautomaten.
|
|
Onder:
Het glas-in-loodvenster bevat de volgende wapens (van links naar
boven en naar rechts, dus met de klok mee):
Rotterdam, Roosendaal, Den Helder, Alkmaar, Amsterdam, Enkhuizen,
Leeuwarden, Oldenzaal en Amersfoort. In het midden het wapen van
Haarlem.
|