De spoorlijn Eindhoven Weert maakt al sinds jaar en dag deel uit van de drukke intercityverbinding tussen Amsterdam en Maastricht. Het is dan ook nauwelijks nog voor te stellen dat deze ca. 30 kilometer lange spoorverbinding haar eeuwfeest nog moet gaan vieren. De steden Eindhoven en Weert beschikten respectievelijk sinds 1866 en 1879 over een eigen station, maar rond de voorlaatste eeuwwisseling ontbrak nog altijd een directe spoorverbinding. Pas in 1904 werd besloten tot aanleg en negen laar later kon de spoorlijn in gebruik worden genomen. Geldrop, een van de plaatsen aan deze spoorlijn, kreeg daarmee -eindelijk- haar spoorwegstation.
Geldrop heeft een nog betrekkelijk jonge spoorweggeschiedenis. En dat is best opmerkelijk, want ver voor de eeuwwisseling van de negentiende naar de twintigste eeuw was er in Geldrop al volop industrie. Met name de textielindustrie was er van grote betekenis. Al die tijd heeft het dorp het zonder spoorverbinding moeten doen, al was er wel een (paarden)tramverbinding met het naburige Eindhoven. Dat industrialisatie en spoorwegen niet altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn wordt hier wel duidelijk…
Het Geldropse station werd, evenals alle andere stations langs de lijn Eindhoven-Weert, ontworpen door architect G.W. van Heukelom. Oorspronkelijk bestond het station uit een stationsgebouw met daarachter een hooggelegen, vrij breed eilandperron met daarop twee perrongebouwen onder een lange overkapping. Alhoewel zowel station als spoorlijn pas in het najaar van 1913 in gebruik werden genomen kwam het stationsgebouw al in 1912 gereed, een jaar later volgde de perronbebouwing. Wellicht dat de aanleg van een hoge spoordijk door Geldrop hier mede debet aan was. Voor deze dijk werd gekozen omdat het spoor in een -toen nog- moerasachtig gebied werd aangelegd. Bijkomend voordeel was dat er drukke verkeerswegen ongelijkvloers konden worden gekruist.
Het Geldropse station is in feite een kleinere en iets eenvoudiger versie van het station van Weert. Ook het stationsgebouw leek wel wat op het Weertse exemplaar, al waren er ook duidelijke verschillen. Zo ontbrak de hoge toren bij het Geldropse stationsgebouw. Wel had het stationsgebouw dezelfde kenmerkende klokgevel-achtige ingang. In geldrop was deze ingang "gewoon" een deel van de voorgevel, terwijl deze in Weert overhoeks staat.
Het Geldropse stationsgebouw bestond uit een opvallend hoog deel, met de al eerder genoemde klokgevel, en een iets lagere en wat terugwijkende vleugel aan de linkerkant. In deze vleugel bevond zich de bagage-afdeling. Op de bovenverdieping van beide bouwdelen waren de twee dienstwoningen.
Helaas werd het stationsgebouw in 1974 gesloopt. De kaartverkoop was inmiddels al verplaatst naar het perrongebouw, dat hierdoor "promoveerde" tot stationsgebouw. Het eigenlijke, stationsgebouw raakte hierdoor overbodig en raakte in verval. De NS wilde uiteindelijk van het gebouw af omdat er zodoende ruimte vrijkwam voor de aanleg van een fiets/voetgangerstunnel, ten behoeve van de nieuwbouwwijken achter het station. Deze tunnel werd pal naast de voetgangerstunnel naar het perron aangelegd. Beide tunneluitgangen werden vervolgens omgeven door een dikke betonnen rand.

Onder: De stationsgebouwen van Geldrop (links) en Weert (rechts). De overeenkomsten én de verschillen tussen de twee gebouwen zijn hier duidelijk te zien, maar het allerbelangrijkste verschil tussen de twee gebouwen is hier echter niet zichtbaar: Het stationsgebouw van Weert bestaat nog, dat van Geldrop al lang niet meer...

Boven: De "entree" van het Geldropse station bestaat tegenwoordig uit twee tunneltjes. Links de tunnel naar het perron, rechts de fiets en voetgsngerstunnel naar de achter het station gelegen woonwijken.

Onder: Het stationsgebouw moest in 1974 worden gesloopt. Het gebouw werd destijds niet op de monumentenlijst gezet en protesten tegen sloop waren er evenmin. Tegenwoordig denkt men hier gelukkig heel anders over. Het deel van het station dat overbleef is inmiddels wel een rijksmonument.

Onder: Het perron, met perrongebouw en overkapping. Op de plaats waar nu een glazen wachthok staat (rechts) stond vroeger het tweede perrongebouw. De perronoverkapping was vroeger dan ook een flink stuk langer...

Onder: Het fraai afgewerkte tunneltje naar het perron is gelukkig bewaard gebleven.

Onder: Het perrongebouw is -vergeleken met de perrongebouwen van het station van Weert- vrij sober vormgegeven. Toch zijn er wel degelijk interessante details, zoals de natuurstenen omlijstingen. Op het eilandperron zijn enkele perrontuinen aangelegd.