BOSKOOP en WADDINXVEEN
 |
||
| Afkortingen: | Bsk, Wad | |
| Maatschappij: | Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen (Staatsspoor) | |
| Architect: | H.G.J. Schelling | |
| Bouwjaar: | 1934 | |
| Gesloopt: | 2004 (Waddinxveen) | |
| Status: | Gemeentelijk monument (Boskoop) | |
| Baanvak: | Gouda-Alphen aan den Rijn | |
| In 1934
teisterde een wereldwijde economische crisis al jaren het dagelijks
leven, ook in ons land. Mede door die crisis, maar uiteraard ook door
de opkomst van de bus en de vrachtauto, waren al diverse onrendabele
lijnen en stations geschrapt. Toch werd op 7 oktober van dat jaar
het spoorwegnet uitgebreid met een nieuwe, slechts 17 kilometer lange
hoofdspoorweg tussen Gouda en Alphen aan den Rijn. Hierbij werden
tevens twee nieuwe stations (Boskoop en Waddinxveen) geopend en werden
de bestaande stations van Gouda en Alphen aan den Rijn verbouwd en
uitgebreid. Het zou voorlopig de laatste nieuwe spoorlijn van ons
land zijn… Dat deze spoorlijn in die crisisjaren überhaupt nog in gebruik werd genomen is best opmerkelijk. De eerste plannen voor de aanleg van een spoorlijn door deze streek werden al aan het einde van de negentiende eeuw gemaakt. Met name in Boskoop maakte men zich hier sterk voor. Boskoop was ook toen al internationaal bekend vanwege haar boomkwekerijen. Al jarenlang verliep het vervoer van de bomen en het hout over het water naar Alphen aan den Rijn of Gouda, waarvandaan deze weer verder werden vervoerd. Toch duurde het nog tot 1916 voordat er wat schot in de zaak leek te komen, maar toen gooide voortduren van de Eerste Wereldoorlog in de ons omringende landen roet in het eten. Pas in de eerste helft van de jaren twintig waren er concrete plannen dacht men met het verwerven van de benodigde gronden te kunnen beginnen. Maar toen bleek dat men in Waddinxveen eigenlijk helemaal niet meer op een spoorlijn zat te wachten… Aanvankelijk was men daar, evenals in het naburige Boskoop, een voorstander van de komst van het spoor, maar rond 1923 was het toenmalige gemeentebestuur "ineens" van mening veranderd. De spoorwegen werden nu als een achterhaalde en geldverslindende vorm van vervoer gezien, en men zag dan ook veel meer in de aanleg van een nieuwe autoweg. Dat had immers de toekomst, vond men daar. Nu gaat het verhaal dat men in Waddinxveen bij het goedkeuren van de plannen had bedongen dat er daar ook een losplaats cq overlaadstation zou komen, maar dat dit werd geweigerd. Die weigering was voor het gemeentebestuur kennelijk aanleiding om de aanleg te gaan dwarsbomen. De impasse zou zich uiteindelijk ruim vier jaar lang voortslepen, met als gevolg een fikse ruzie met buurgemeente Boskoop. Pas aan het einde van de jaren twintig waren de plooien helemaal gladgestreken en kon men eindelijk met de aanleg van de spoorlijn gaan beginnen. Ook de aanleg van de spoorlijn verliep allesbehalve vlekkeloos. Meerdere keren moest de aanleg worden stilgelegd, hoofdzakelijk vanwege de unieke (maar voor de aanleg van een spoorlijn slechte) bodemgesteldheid in dit gebied. Dat bestaat hier voornamelijk uit veengrond. Maar in grote tegenstelling tot veel andere veengebieden was dit veen niet geschikt om te worden afgegraven en als turf te worden verwerkt, hetgeen hier dan ook niet is gebeurt. De grond bleek echter bijzonder geschikt voor de tuinbouw, en dan met name de teelt van bomen en sierheesters. Zodoende ontstond hier een uniek landschap, met haar vele smalle sloten. Het behoeft dan ook geen betoog dat de bouw van het spoortracé hier voor de nodige hoofdbrekens heeft gezorgd. En als de aanleg weer eens was stilgelegd ontstond ook weer de discussie over het nut en de noodzaak van de spoorlijn, waarbij inmiddels "vele miljoenen in het veen waren gedumpt". Uiteindelijk werd besloten om het project toch af te bouwen, wellicht wel juist omdat er al veel tijd, geld en materialen waren gebruikt. Overigens werd op datzelfde moment in Zuid-Limburg gewerkt aan wat al snel de "Miljoenenlijn" ging heten. De aanleg van die ruim twaalf kilometer lange spoorlijn kostte een veelvoud vergeleken bij dit project. Per kilometer had men aan die spoorverbinding tussen Simpelveld en Schaesberg namelijk ruim 1,2 miljoen gulden moeten uitgeven, de spoorlijn Gouda-Alphen aan den Rijn kostte per kilometer nog geen drie ton… Op 6 oktober 1934 werden de spoorlijn Gouda - Alphen aan den Rijn en de stations Boskoop en Waddinxveen dan eindelijk in gebruik genomen, bijna veertig jaar nadat er voor het eerst werd gesproken over de aanleg ervan. De regionale krant "de Rijnbode" deed uitgebreid verslag van die openingsplechtigheid, waarbij -onder andere- nog maar eens gememoreerd dat de aanleg vooral in het belang van Boskoop werd gedaan. En passant werd ook nog maar eens duidelijk gesteld dat dit gebied helemaal niet geschikt voor vrachtvervoer over de weg werd geacht, hetgeen natuurlijk vooral als sneer naar het gemeentebestuur van Waddinxveen was bedoeld. De burgemeester van Waddinxveen reageerde hierop met de mededeling dat, nu de spoorlijn er eenmaal lag, zijn gemeente er maar het beste van zou maken. Desondanks ging de opening gepaard met enig feestelijk vertoon, uiteraard met name in Boskoop… |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
Onder:
Het stationsgebouw, zoals het er nu uitziet. Het grauwe, sombere
uiterlijk van weleer is geheel verdwenen en het gebouw heeft weer
de heldere en strakke lijnen, zoals architect Schelling het destijds
had bedoeld...
|
|
 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
|
[ Volgende pagina ]
|
|
|
|
versie: 3-03-2014