De verbouwing en de renovatie van het stationsgebouw was een onderdeel van een veel groter reconstructieplan, namelijk spoorverdubbeling tussen Utrecht en Woerden en vrije kruisingen (fly-overs) voor de aftakkende sporen richting Breukelen en Alphen aan den Rijn. Het hele stationsemplacement in Woerden ging hiervoor op de schop. Gelijktijdig met de verbouwing van het stationsgebouw werd een nieuw perron aangelegd, waarmee het aantal perrons (tijdelijk) op drie kwam.
De oude, smalle luchtbrug moest worden gesloopt en werd vervangen door een nieuwe traverse, die -met een breedte van bijna zeven meter- ruim twee en een half keer breder werd. De nieuwe luchtbrug is ook beduidend langer, want het station kreeg nu ook -eindelijk- een toegang aan de zuidkant. Tevens kreeg het station liften, iets waar station Woerden het tot dan toe zonder mee moest doen. De nieuwe traverse is een ontwerp van ingenieur J. Bak. Vergeleken met haar voorganger is de nieuwe luchtbrug natuurlijk veel moderner vormgegeven, maar is zeker niet minder monumentaal. Ook deze traverse bestaat voornamelijk uit staal en glas, zelfs veel meer glas dan het vorige exemplaar, en is daardoor zeer licht van binnen. Eigenlijk doet de vorm zelfs nog wel een beetje aan die oude luchtbrug denken, maar de huidige is wel veel speelser vormgegeven.. Had de oude luchtbrug nog puntdakjes ter hoogte van de trappen, bij het huidige exemplaar werd idee -min of meer- voortgezet in de vorm van halfronde dakjes op de lichtschachten. Het dak van deze traverse is -in grote tegenstelling tot de vorige- overigens plat. Daardoor, maar ook door de grotere lengte, lijkt de brug nog altijd vrij smal te zijn. Veel smaller dan ze in werkelijkheid is. Uiteraard kreeg de nieuwe traverse overdekte trappen. Bij twee van de drie trappen liggen nu de daken ervan niet schuin naar beneden, maar horizontaal en gaan trapsgewijs naar beneden. Deze overdekte trappen sluiten naadloos aan op de perronoverkappingen. Qua vorm trouwens ook… De derde trap verbond het vroegere tweede perron met de traverse. Aangezien dit perron op korte zou verdwijnen werd hier volstaan met een eenvoudige, tijdelijke trap. De liften werden aan de andere zijde van de traverse geplaatst. De drie liftschachten torenen hoog boven de perronbrug uit en bepalen daarmee mede het aangezicht ervan.
Zoals al aangegeven ging ook het emplacement volledig op de schop. Het eerste perron werd verbreedt, waarbij het oude spoor 2 kwam te vervallen. Spoor 1, dat oorspronkelijk een kopspoortje was en alleen voor het goederenvervoer werd gebruikt, werd herlegd en promoveerde tot hoofdspoor. Merkwaardig genoeg kreeg dit spoor (tijdelijk overigens…) nummer 2 toegewezen, kennelijk omdat het eerste perronspoor altijd al dat nummer heeft gehad. Aan de zuidelijke kant van het emplacement was inmiddels een nieuw perron aangelegd. Dit perron had aanvankelijk slechts één spoor, dat (eveneens tijdelijk) nummer 6 kreeg toegewezen. Aan het einde van de jaren negentig bestond het emplacement uit het verbrede eerste eilandperron met de sporen 2 en 3. Na spoor 3 volgde nog altijd meteen het tweede eilandperron, waaraan nu alleen nog spoor 5 lag. Tenslotte het nieuwe, derde perron met enkel spoor 6. Het eerste en het derde perron werden voorzien van nieuwe overkappingen. Het eerste perron werd ook meteen verlengd, tot ruim 350 meter. Het had voor de hand gelegen als het nieuw aangelegde perron ook meteen deze lengte had gekregen, ware het niet dat aan het einde van het perron nog een obstakel stond: het voormalige seinhuis Post T. Dit seinhuis zou pas in 2005 gesloopt worden.
Aan het begin van de 21ste eeuw werd begonnen aan de laatste fase van de ombouw. Het oude, zo kenmerkende emplacement verdween nu volledig. Het middenperron maakte plaats voor twee sporen en het zuidelijke perron werd nu een volwaardig eiland perron. Het station telt nu weer twee eilandperrons. In plaats van één liggen er nu vier sporen tussen, waarbij de middelste twee sporen bedoeld zijn voor het doorgaande intercityverkeer. De sporen zijn hernummerd in de meer logische volgorde 1 tot en met 6. Het huidige emplacement is een toonbeeld van hedendaagse efficiëntie, maar het unieke karakter van het oorspronkelijke station Woerden is voorgoed verdwenen. Gelukkig hebben ze het monumentale stationsgebouw nog…

Boven: Inmiddels een historisch plaatje: een treinstel van het type Plan T (mat '64) is zojuist binnengekomen opspoor 2 te Woerden, waarna het haar weg zal vervolgen richting Gouda. Dit treinsteltype vormde, samen met haar kleinere tweewagen-zusje Plan V (het voorste treinstel), jarenlang de ruggengraat én het gezicht van de Nederlandse Spoorwegen. Plan T is inmiddels volledig buiten dienst gesteld. Dit specifieke treinstel 526 werd in 1965 gebouwd, en werd -na bijna 45 (!) jaar trouwe dienst- als één van de laatsten in 2010 aan de kant gezet. Van de tweewagenstellen van dit type treinstel (Plan V) rijden er op het moment van schrijven nog wel een aantal rond in Nederland. Maar het aantal slinkt snel en naar verwachting zullen ook deze treinstellen over enkele jaren verleden tijd zijn...

Onder: De twee eilandperrons worden tegenwoordig niet meer door slechts één maar door vier sporen gescheiden. De perronoverkappingen zijn, evenals de luchtbrug, een ontwerp van J. Bak.

Onder: De sloop van de oude luchtbrug en de perronoverkapping, voorjaar 1995.

Onder: De huidige traverse doet in niets meer denken aan die oude, smalle luchtbrug van weleer. Aan de afwerking werd bijzonder veel aandacht geschonken, zoals te zien is aan het plafond en de mozaïeken in de vloer.

Onder: De ombouw van het emplacement verliep in twee fasen. De bovenste tekening toont het emplacement zoals het er tot 1995 bijlag, de onderste de huidige situatie. Van het oorspronkelijke emplacement ligt alleen het huidige spoor 2 (vroeger spoor 3), met de bijbehorende perronhelft, nog zo'n beetje op de oude plaats. Voor de rest doet niets meer aan de oude spoorsituatie herinneren...

Onder: De opvallende liftschachten staan helemaal "los" van de traverse, "mini-luchtbruggetjes" zorgen hierbij voor de aansluiting. Een aardig, en ook kenmerkend, detail zijn de ruitvormige venstertjes in de liftschacht. Een stilistisch bedoelde verwijzing naar het Woerdense stadswapen..?
(zie de eerste pagina)