In 1913 kwam het nieuwe station gereed, zo'n twee jaar nadat met de bouw ervan was begonnen. En wat een verschil vergeleken met de situatie van een paar jaar daarvoor! De houten keet van weleer had nu plaatsgemaakt voor een fraai, en vooral veel groter, stationsgebouw. Tussen het stationsgebouw en de perrons lag nu een overdekte luchtbrug en ook de perrons waren nu (deels) overdekt. Het oude stationsgebouw bleef overigens tijdens de bouw van het nieuwe station gewoon bestaan, maar werd wel direct na het gereedkomen van het nieuwe stationsgebouw gesloopt.
Het nieuwe station is een ontwerp van W. de Jong, die eerder al het stationsgebouw van het Limburgse Meerssen ontwierp. Het stationsgebouw is opvallend, asymmetrisch en wat onregelmatig van vorm. Oorspronkelijk bestond het (en bestaat nog trouwens) uit drie hoofddelen; een hoog bouwdeel links en een wat lager en smaller deel rechts. Daartussenin is het lage centrale deel van het gebouw. Vooral het hoge deel aan de linkerkant is opvallend en domineert het stationsgebouw. Aan de rechterkant hiervan is een puntgevel. In deze gevel was vroeger een grote dubbele deur, omvat in een fraai afgewerkte omlijsting. Ogenschijnlijk een mooie entree.., maar dat was het oorspronkelijk niet! De ingang bevond zich vroeger in het lage centrale deel van het gebouw. De dubbele deur was feitelijk de uitgang van het station, ongetwijfeld de mooiste in haar soort… Nog even terug naar die puntgevel, want hierin is een opmerkelijk mozaïek verwerkt. Het is een voorstelling van verschillende kleuren baksteen. Het stelt een gevleugeld wiel voor, het symbool van de spoorwegen, maar dan heel stilistisch vormgegeven. Het doet wel wat denken aan zo'n ouderwetse tekening uit het begintijd van de computer. Zeg maar een soort DrawPerfect 1.0 "avant la lettre". Veel minder opvallend is de stationstoren, helemaal links achteraan het gebouw.
De vleugel aan de rechterkant is wat lager en smaller. Bijna aan het einde is een soort eindgebouw. Ook deze heeft puntgevels, en steekt zowel aan de voor- als aan de perronzijde een behoorlijk stuk uit. Ook in deze gevel een fraaie deurpartij, dat hier (gelukkig) wel bewaard is gebleven. Daarboven ook weer een mozaïek van verschillende kleuren steen waarin ditmaal het woord "BESTELGOEDEREN" is verwerkt. Tussen dit deel van het gebouw en het hoge linkerdeel is het lage gedeelte van het gebouw. Hier bevond (en bevindt zich deels nog steeds) de stationshal. Aan de voorgevel was ooit een soort uitbouw met aan de zijkanten ervan deuren. Dit was de ingang van het stationsgebouw. Een flauw hellend en uitkragend dakje moest deze duidelijk markeren. Kennelijk lukte dat niet helemaal want al gauw moesten bordjes uitkomst bieden. Overigens is dit lage deel al meerdere keren verbouwd en is de oorspronkelijke ingang al enige decennia geleden verloren gegaan. Steeds had de verbouwing als doel een duidelijker ingang, en een wat ruimere stationshal, te creëren.
De onregelmatige vorm van het gebouw beperkt zich niet alleen tot de voorkant. Sterker nog, aan de perronzijde van het stationsgebouw is dit pas echt goed te zien. Waar de gevels van stationsgebouwen langs het perron doorgaans veel minder interessant zijn, enkele uitzonderingen daargelaten, is dit bij het Woerdense stationsgebouw wellicht zelfs het boeiendste deel! Zeker na de laatste verbouwing, waarbij de voorgevel weliswaar flink werd verknoeid maar de perrongevel -net als de rest van het oude gebouw- fantastisch werd opgeknapt. Opvallend is overigens het aantal keren dat de plaatsnaam op het gebouw staat vermeld: niet minder dan vier keer! Was de architect destijds bang dat reizigers het niet konden geloven dat zij in het (nieuwe) station van Woerden waren aangekomen..?

Boven: Een unieke foto van de twee Woerdense stationsgebouwen, gebroederlijk naast elkaar. De foto werd gemaakt in 1913, het jaar waarin het nieuwe stationsgebouw -waar nog de laatste hand aan wordt gelegd- in gebruik wordt genomen. Het oude stationsgebouw (links) zal weldra worden afgebroken en plaatsmaken voor een bij het nieuwe stationsgebouw passend dienstgebouw, dat uit stationswoningen zal bestaan.

Onder: Het stationsgebouw in haar oorspronkelijke gedaante. In de uitbouw rechts op de foto -met het hellende en uitkragende dakje- waren de ingangen, aan iedere zijkant één. Ooit moesten deze met borden duidelijk aangegeven worden, maar op deze foto ontbreken ze. De foto dateert uit 1966, en in die is tijd was de strikte scheiding tussen in- en uitgang allang opgeheven. De grote deuren van de uitgang (in het midden van de foto) staan nu dan ook wijd open, terwijl de ingang juist een wat gesloten indruk maakt. Enige jaren later zou het gehele lage deel aan de rechterkant grondig worden verbouwd. Het werd er niet bepaald mooier op...

Onder: Een wat oudere foto van het stationsgebouw (2001), vanaf het eerste perron. De achterkant van het stationsgebouw is wellicht het interessantste deel van het gebouw. Dit deel is dan ook nagenoeg onaangetast, afgezien van het feit dat de toegang naar de nieuwe luchtbrug aanzienlijk breder werd gemaakt. Wat opvalt is het aantal keer dat de stationsnaam op het gebouw staat: niet minder dan vier keer! Let ook op de gecompliceerde vorm van het dak.

Onder: Een kijkje vanaf het eerste perron op het stationsgebouw, om precies te zijn: op de toren. Eigenlijk is deze alleen vanaf het perron goed te zien. Aan de straatkant, en dan in het bijzonder vanaf de Stationsweg, valt deze veel minder op. Let ook op de vele bijzondere details, zoals het vele siermetselwerk -in de puntgevel, onder het dak en langs de vensters- de muurankers en de pinakels op het dak.

Onder: Een detailfoto van de ingang van de bestelgoederenafdeling. Oorspronkelijk had ook de linkerkant van het stationsgebouw zo'n dubbele deur, maar dan iets groter en in een monumentaler omlijsting. Duidelijk is ook te zien dat het "tableau", boven de deuren, een soort mozaiek is van verschillende kleuren baksteen. Dergelijk siermetselwerk is volop aanwezig op het stationsgebouw. Het grote voordeel hiervan is dat ze niet zomaar verwijderd kunnen worden, tenzij men het gebouw van een dikke stuclaag zou voorzien. Dat is gelukkig nooit gebeurt, en zal ook niet meer gaan gebeuren...

Onder: Nog een detailfoto, ditmaal van de puntgevel aan de voorzijde van het stationsgebouw. Ook hier is de gevel rijkelijk versierd met siermetselwerk. Het zeer stilistisch vormgegeven "gevleugelde wiel" lijkt van een afstandje een tegelmozaïek, maar ook dit is siermetselwerk. Let maar niet op de lantaarnpaal, die het beeld op een hinderlijke manier doorsnijdt.

Onder (beide afbeeldingen): Niet alleen het stationsgebouw, ook de directe omgeving voor het station kreeg speciale aandacht. Zo werd in 1914 tegenover het stationsgebouw een heus stationspark aangelegd, naar een ontwerp van tuinarchitect O. Schultz (linksonder). Ook het stationsplein zelf bestond uit een plantsoen, dat in Woerden bekend stond als de "Luiermand". Die Luiermand is allang verdwenen en ook het Spoorplantsoen (rechtsonder) is inmiddels grotendeels verloren gegaan, als gevolg van verbreding van de Stationsweg en herinrichting van het Stationsplein...