|
|
(WIJLRÉ-GULPEN)
Afkorting: |
Wij |
|
Maatschappij: |
Nederlandsche
Spoorwegen (NS)
|
Type: |
Standaardtype
Vierlingsbeek |
Architect: |
W.B. Kloos |
Bouwjaar:
|
1959 |
Baanvak: |
Schin op Geul-Simpelveld |
|
|
|
|
IIn
het Zuid-Limburgse Wijlre staat een wel heel bijzonder exemplaar van
het standaardstationsgebouw "type Vierlingsbeek". Als enige
werd bij dit gebouw natuursteen toegepast, waardoor het een wat luxere
uitstraling kreeg. Minstens zo opvallend is het formaat van het gebouwtje,
het is veruit de kleinste van de gebouwen vat dit type. De gevellengte
is nog geen dertien meter, ruim acht meter korter dan de eerder gebouwde
exemplaren.
Van alle stations waar ooit een door ingenieur W.B. Kloos ontworpen
stationsgebouw heeft gestaan kent Wijlre de langste geschiedenis,
deze gaat terug tot najaar 1853. Het station ligt aan de (deels) vroegere
spoorlijn Maastricht-Aken, ooit de allereerste internationale spoorlijn
van ons land en dezelfde lijn waaraan ook station Valkenburg is gelegen.
Het contrast tussen de beide stations kon aanvankelijk nauwelijks
groter. Want waar Valkenburg een monumentaal, uit mergelsteen opgetrokken
stationsgebouw kreeg, moest Wijlre het aanvankelijk met een zeer eenvoudig
houten gebouwtje doen. Rond 1890 werd tegen het bouwwerk een forse
dienstwoning aangebouwd, waardoor het stationsgebouw ogenschijnlijk
wat meer uitstraling kreeg. Vanaf de eerste helft van de jaren twintig
kreeg het station -waarvan de naam al enige tijd tevoren was gewijzigd
in "Wijlré-Gulpen"- een overstapfunctie dankzij de
aanleg en ingebruikname van de tramlijn Maastricht-Vaals. Die tramlijn
was trouwens geen lang leven beschoren
Pas in 1959 kreeg het station een meer representatief stationsgebouw.
Zoals al eerder aangegeven werd dit een gebouw uit een serie standaard-stationsgebouwen.
Dit gebouw week echter behoorlijk af ten opzichte van de eerder gebouwde
exemplaren. Bestonden die tot dan toe nog uit vijf segmenten (zie
ook de pagina over station Vierlingsbeek), bij dit stationsgebouw
waren het er slechts drie. Het stationsgebouw is dus aanzienlijk kleiner
dan dat van (bijvoorbeeld) Doetinchem West, dat trouwens ongeveer
gelijktijdig werd gebouwd. De twee uitbouwen zijn nu echter aan de
linkerkant, dus tegenovergesteld aan eerdere gebouwen. Maar dit stationsgebouw
had nog een bijzonderheid; de schoorsteen en de muurtjes vóór
het gebouw bestaan uit natuursteen. Die schoorsteen is trouwens weer
van het smalle type, zoals ook bij de eerste twee gebouwen.
Het vernieuwde station heeft nog geen dertig jaar als regulier station
dienstgedaan. In 1988 werd het opgeheven, gelijktijdig met een deel
van de "Miljoenenlijn". Het spoortraject tussen Schin op
Geul en het Duitse Aken zou hierna nog vier jaar actief blijven, maar
er werd niet meer in Wijlre gestopt. Vanaf het midden van de jaren
negentig werden de opgeheven spoorlijnen opnieuw in gebruik genomen,
maar nu als museumlijn. Het voormalige stationsgebouwtje kreeg hierbij
ook een rol. Niet alleen voor de verkoop van kaartjes, maar ook voor
de bediening van de seinen en wissels op dit stuk van het spoor. Als
enige van alle "Kloos-gebouwen" heeft Wijlre nog haar originele
bedieningstoestel, tot op de dag van vandaag is deze in gebruik! Het
stationsgebouw wordt tegenwoordig deels door de Zuid-Limnurgse Stoomtrein
Maatschappij (ZLSM) gebruikt. Daarnaast heeft het gebouwtje een adviesbureau
gehuisvest. Enige jaren geleden maakte deze plaats voor een snackbar,
die er ook nu nog zit
|
.
Boven:
Het stationsgebouwtje van het vroegere station Wijlre is de kleinste
van de stationsgebouwen van dit type. Het is zelfs maar een fractie
groter dan een klein standaardgebouw type Velsen Zeeweg. Waarom
de architect niet voor dat type gebouw koos is niet bekend, misschien
was die toch net iets te klein. Het geringe formaat ging vooral
ten koste van de publieksruimte, de hal en wachtruimte werden
gecombineerd en waren de helft kleiner dan voorheen. Ook ontbrak
bij dit gebouw een bagageruimte. Wat aan de buitenkant direct
opvalt is het gebruik van natuursteen, bij de (smalle) schoorsteen
en bij de muurtjes voor het gebouw. Architect Kloos wilde het
gebouw op die manier een "lokaal tintje" geven. De brede
trap, zoals bij station Doetinchem West was toegepast, ontbreekt
hier. Station Wijlre had nog een ouderwets laag perron, die heeft
ze trouwens nog altijd
.
|
|
|
|
|
|
|
Onder:
Een ansichtkaart uit de tijd dat het nog een NS-station was. Alhoewel
het station aan de oostelijke rand van het dorp Wijlre staat heeft
het een groot deel van haar actieve bestaan onder de naam "Wijlré-Gulpen"
in de spoorboekjes gestaan, mogelijk vanwege het feit dat het
ruim twee kilometer zuidwestelijk gelegen Gulpen een veel grotere
en bekendere plaats is. Sinds 1974 heet het station weer simpelweg
"Wijlre", de naam die het station in haar beginjaren
ook had
.
(Ansichtkaart)
|
Onder:
Station Wijlre werd op 29 mei 1988 opgeheven, nadat er een einde
was gekomen aan de treindienst Valkenburg-Kerkrade Centrum, via
Simpelveld. Het spoor bleef hierna nog vier jaar in gebruik ten
behoeve van de treindienst naar Aken, maar die stopte niet meer
in Wijlre. In 1992 kwam ook hieraan een einde en leek het gedaan
met de oudste internationale spoorlijn van Nederland. Maar enkele
jaren later werd de spoorlijn tussen Schin op Geul en Kerkrade
Centrum weer nieuw leven ingeblazen, nu als museumlijn van de
ZLSM. Station Wijlre kreeg hierbij ook een rol
.
|
|
|
|
|
Onder:
Een afbeelding van het eerste stationsgebouw. Het hoge gedeelte
op de achtergrond is een dienstwoning, die rond 1890 tegen het
stationsgebouw werd aangebouwd en -net als het stationsgebouw-
geheel van hout was. Het eigenlijke stationsgebouw was dus alleen
het lage gedeelte. Toch had het alles wat de reiziger nodig had,
er was zelfs een restaurant. Overigens heette het station op de
afbeelding al "Wijlre-Gulpen".
.
|
Onder:
Even ten zuiden van Gulpen, vlakbij het gehucht Euverem, stond
ooit dit enorme viaduct. Deze brug was ooit onderdeel van de tramlijn
Maastricht-Vaals en werd in 1924 gebouwd. Het gevaarte was ruim
620 meter lang en op het hoogste punt bijna 20 meter hoog. De
tramlijn werd aangelegd door de Limburgsche Tramwegmaatschappij
en had bij station Wijlre-Gulpen een eigen station. De "duurste
tramlijn van Nederland" was geen lang leven beschoren, in
1938 werd ze alweer opgeheven. Het enorme viaduct over het Gulpdal
werd kort na de beëindiging van de tramdienst gesloopt...
.
(Ansichtkaart)
|
|
|
|
|
versie: 6-02-2019 |