Even ten westen van station Doetinchem, net voorbij de spoorbrug over de Oude IJssel, staat het voormalige station Doetinchem West. Dit station bevond zich op amper 750 meter afstand van het centrumstation, een bijzonder korte afstand. Wellicht nóg opmerkelijker; het station heeft het zo goed al exact een eeuw uitgehouden, totdat het in 1985 alsnog werd opgeheven…
De geschiedenis van dit -toch wel bijzondere- station begint in 1885. Gelijktijdig met de spoorlijn Winterswijk-Zevenaar werd op deze plek een halte in gebruik genomen. Die halte werd aanvankelijk Doetinchem Wijnbergen genoemd en was zeer simpel van opzet; een perronnetje met daarop een houten wachthokje. Aan de andere kant van de naastgelegen overweg stond een forse dienstwoning. Maar ondanks die eenvoud voorzag de halte in een behoefte, in 1897 werd het zelfs uitgebreid met enkele goederensporen en een laad/losperron. Ook kwam er een spoortje naar de nabijgelegen conservenfabriek Blom. Voor wat betreft het personenvervoer bleef het behelpen. Het scheen dat reizigers hun kaartjes in de open lucht moesten kopen bij de dienstwoning, waar een soort uitgifteloket was. Gedurende lange tijd bleef Doetinchem Wijnbergen een eenvoudige halte aan een lokaalspoorweg.
Na de Tweede Wereldoorlog maakte Doetinchem een flinke groei door, waarbij de stad werd uitgebreid met nieuwe woonwijken. Eén van die nieuwe buurten werd De Hoop, welke op de westelijke oever van de Oude IJssel en direct ten zuiden van de halte Wijnbergen werd gerealiseerd. Dit was voor de NS aanleiding de halte op te waarderen tot een station, met een volwaardig en representatief stationsgebouw. Dit vernieuwde station Doetinchem Wijnbergen werd in het voorjaar van 1959 in gebruik genomen. Het nieuwe stationsgebouw werd een standaardgebouw type Vierlingsbeek en werd ontworpen door ingenieur W.B. Kloos. Het is bijna identiek aan het in 2002 gesloopte stationsgebouw van Wezep. Toch waren er ten opzichte van dat gebouw wat kleine wijzigingen. De belangrijkste is de toevoeging van een brede trap aan de voorzijde. Het gebouw zelf was, doordat het op een hoger perronniveau werd geplaatst, wat hoger dan de eerdere gebouwen van dit type. De indeling van het gebouw was trouwens hetzelfde als dat van Wezep. Toen het vernieuwde station werd geopend droeg het nog de oude naam Doerinchem Wijnbergen. Die naam zou het hierna nog slechts zes jaar dragen, in 1965 werd de naam gewijzigd in Doetinchem West.
Aan het begin van de jaren tachtig werden alle goederensporen opgebroken, het markeerde feitelijk het begin van het einde voor station Doetinchem West. Want inmiddels was Doetinchem al een eind gevorderd met de bouw van De Huet, een nieuwe, grote woonwijk in het westen van de stad. Het lag voor de hand dat die nieuwe wijk over een eigen voorstadhalte zou beschikken. Dit betekende echter wel dat station Doetinchem West zou worden opgeheven, ook al vanwege haar nogal ongunstige ligging, zo dicht bij het centrumstation. En zo geschiede; in juni 1985 werd Doetinchem West vervangen door de nieuwe halte Doetinchem de Huet. Het stationsgebouw, dat toen nog maar 26 jaar oud was, bleef gelukkig bestaan en kreeg een andere functie.
Anno 2019 bestaat het station nog altijd. Wel is er inmiddels het nodige aan verbouwd. Zo werd de vroegere ingang dichtgemaakt en in het "schoorsteendeel" (het hoge gemetselde geveldeel aan de voorzijde) werden een brievenbus en een soort luik voor afstortingen geplaatst (het gebouw is namelijk een tijdje een bank geweest). De meest opvallende wijziging is in de rechter zijgevel, daar werd een nieuwe toegang in een opvallende, schuine uitbouw geplaatst. Het gebouw heeft in de afgelopen decennia verschillende huurders gehad, genoemd is al het bankfiliaal. Maar het heeft ook totaal andere gebruikers gehad, zoals een handelsmaatschappij, een schoonmaakbedrijf en een meubelstoffeerderij. Momentheel heeft het (bij mijn weten) nog geen nieuwe herbestemming. In afwachting daarvan wordt het "antikraak" verhuurd.

Boven: Het voormalige stationsgebouw van het vroegere station Doetinchem West is een mooi voorbeeld van een standaardstationsgebouw "type Vierlingsbeek". Het gebouw is nagenoeg identiek aan het -helaas állang verdwenen- stationsgebouw van Wezep, alleen de brede trap voor de ingang is een opvallende wijziging. De schuine uitbouw in de zijgevel is niet origineel, deze werd pas nadat het station was opgeheven geplaatst. Deze foto werd in juni 2018 gemaakt, op dat moment werd voor het pand een nieuwe huurder gezocht...

Onder: De perronzijde van het vroegere stationsgebouw. Er is zelfs nog een klein stukje perron overgebleven...
.

Onder (beide afbeeldingen): Station Doetinchem West heette oorspronkelijk Doetinchem Wijnbergen en bestond al sinds 1885. Aanvankelijk bestond de halte slechts uit een enkel perronnetje, naar het schijnt moesten reizigers hun kaartje kopen bij de naastgelegen dienstwoning (afbeelding links, het opvallend hoge witte gebouw aan de linkerkant). Later kreeg het perron een eenvoudig haltegebouwtje. De foto rechts toont de halte in de nadagen van haar bestaan, ergens in de tweede helft van de jaren vijftig. Er is zojuist een "Blauwe Engel" gestopt, destijds een hypermodern treinstel...

Onder: Jarenlang heette de halte Doetinchem Wijnbergen, maar op 30 mei 1965 werd de naam gewijzigd in Doetinchem West. Op deze foto prijkt die nieuwe naam reeds op het stationsgebouw. Langs de hier zichtbare zijgevel loopt een soort hellingbaan naar het perron. Na de sluiting van het station werd deze vervangen door een trap...
.

Onder: Het vrij sobere interieur van het stationsgebouw, gezien vanaf de ingang. Te zien zijn het loket de hal -tevens wachtruimte- en de deur naar het perron. De kenmerkende boogjes van het "Kwaaitaal-plafond" zijn eveneens duidelijk zichtbaar. Let ook op het mozaïek in de vloer...
.

Onder: Het stationsgebouw heeft een opvallende, brede trap. Opmerkelijk genoeg eindigt deze met een muurtje, waardoor de trap voor het grootste deel nutteloos lijkt. Dat muurtje werd pas véél later geplaatst, het venster erachter was eigenlijk de ingang van het stationsgebouw. Dat er vroeger een deur zat is nog altijd te zien aan de iets in kleur afwijkende stenen. Evenals bij de eerdere gebouwen van dit type is ook hier het bouwjaar in de twee betonnen liggers bij de (vroegere) ingang verwerkt...
.

Onder: De spoorbrug over de Oude IJssel. De brug werd in 1947 gebouwd ter vervanging van een eerdere spoorbrug, welke tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd was geraakt. De twee geklonken aanbruggen zijn waarschijnlijk ooit als noodbrug ontworpen (een zogenoemd Unit Construction Railway Bridge). Desondanks doet de brug al meer dan 70 jaar dienst, enkele jaren geleden kreeg de constructie nog een schilderbeurt.
.