Boven: Het stationsgebouw van Wezep werd in het voorjaar van 2002 gesloopt, het was toen al geruime tijd dichtgetimmerd en verwaarloosd. Het huidige station is dan ook niet veel meer dan twee perrons en een paar abri's. Op de plek waar vroeger het stationsgebouw stond is nu slechts een overdekte kaartautomaat, een informatiebord en een fietsenstalling. Het stationsgebouw had een nogal opmerkelijke ligging, namelijk van het dorp afgewend. De reden hiervoor was waarschijnlijk puur praktisch; het stond bij het perron waarvandaan de meeste reizigers vertrokken en dat was -en is nog altijd- die voor de richting Zwolle (spoor 1). Het kleine pleintje voor het station kreeg enige jaren geleden een opknapbeurt. Daarbij werd het trottoir in een kleurig patroon gelegd. Een motorzaagkunstenaar maakte het bijzondere "plaatsnaambord", helemaal aan de rechterkant.
.

Onder (beide afbeeldingen): Het stationsgebouw leek op het eerste gezicht sterk op dat van station Almelo de Riet, maar dan in spiegelbeeld. Maar er waren meer verschillen. Voor het eerst werd een brede schoorsteen gebouwd. Deze was drie keer zo breed en fungeerde daardoor meer als een verhoogd en gesloten geveldeel. Een ander verschil was dat er geen betonportalen werden gebruikt, in plaats daarvan rustten de betonnen liggers op penanten. Op de foto rechts is dit goed te zien. Onder de vensters waren de gevels in tegelverband gemetseld, dus met de stenen recht op elkaar. Dit gebouw was de eerste van drie geheel identieke gebouwen, de andere twee werden bij de stations Doetinchem West en Kerkrade Centrum gebouwd. Het stationsgebouw van Doetinchem is als enige van de drie overgebleven...
.

Onder: Het in 2002 gesloopte stationsgebouw was feitelijk het eerste, en ook meteen laatste, echte stationsgebouw. Daarvoor moest men het met eenvoudige haltegebouwtjes doen. Zo stond er tussen 1910 en 1957 dit wat merkwaardige houten bouwwerkje. Eén jaar voordat dit gebouwtje in Wezep werd neergezet stond het op een landbouwtentoonstelling in Zeist. Het zou bijna 47 dienstdoen, waarmee dit het haltegebouwtje was dat het langst heeft bestaan. Het gebouw op de achtergrond, waarvan alleen een deel van het dak te zien is; staat er trouwens nog altijd...
.

Onder: Een kijkje vanaf het eerste perron. Dit is ongeveer dezelfde plek als de foto elders op deze pagina. Het station heeft twee perrons. Die liggen al sinds mensheugenis in een bajonetligging, dus schuin tegenover elkaar met daartussenin de Stationsweg. In tegenstelling tot wat gebruikelijk is zijn in Wezep de perrons vóór de overweg geplaatst. Om te voorkomen dat de overweg bij stoptreinen onnodig lang dicht blijft is deze voorzien van een zogenoemd stop-doorsysteem, waarbij de overweg pas kort voor vertrek van de betreffende sprinter dichtgaat. In geval van een storing kan de overweg zelfs handmatig worden gesloten. Dit gebeurt dan middels het -inmiddels klassiek ogende- blauwe bedieningskastje, rechts op de foto.
.

Onder: Nogmaals het eerste perron, nu gezien in westelijke richting. De brede bovenleidingportalen doen vermoeden dat daar goederensporen hebben gelegen. Dit is niet helemaal waar, op de plek waar nu een parkeerterrein is was vroeger laad/losperron. Het grootste deel van het emplacement bevond zich aan de andere kant van het reizigersperron, waar nu een transportbedrijf zit was ooit een militaire losplaats. Ooit waren er twee kazernes in Wezep, waarvan er één nog altijd in gebruik is. Er waren ook enkele bedrijven met een eigen spooraansluiting, één daarvan was het Centraal Aardappel Bedrijf (het huidige Celavita). Het goederenvervoer werd aan het begin van de jaren zeventig gestaakt, later dat decennium werden alle goederensporen opgeruimd...
.

Onder: Een blik op het tweede perron, hier stoppen de Sprinters voor de richting Amersfoort en Utrecht. Net als op de vorige foto is ook hier goed te zien dat het station in een bocht ligt. Aan de rechterkant is een restant van het voormalige fabrieksgebouw van ABEX uit 1953 te zien, waar -onder andere- betonplaten voor de bouw werden gemaakt. De fabriek, die ook een eigen spooraansluiting had, sloot in 1974. De laatste jaren was het gebouw een bedrijfsverzamelpand, maar het lijkt er sterk op dat het einde in zicht komt. Momentheel zijn er namelijk vergevorderde plannen om het gebied als woonwijk in te richten. Dit zal vrijwel zeker het einde van dit gebouw, met haar markante gebogen dakdelen, betekenen...
.