Eenmaal in het stationsgebouw wordt meteen duidelijk waarom dit station tot mooiste station van Nederland werd verkozen. De hal en de tunnel naar het perron verkeren nog grotendeels in dezelfde staat zoals architect Van Heukelom het heeft bedacht. De gele wanden met groene betegeling en rode sierbanden, de tegeltableaus de gemetselde bogen het cassettenplafond en zelfs de koperen trapleuningen langs de trap naar het perron. Het is er allemaal nog.
De hal heeft een opvallende zeshoekige plattegrond, met twee lange en vier korte zijden. De ingang en het lokettenfront zijn recht tegenover elkaar aan de twee lange zijden. Rechts van de ingang is de vroegere uitgang (tegenwoordig gewoon de derde toegang), en haaks hierop de onderdoorgang naar het perron. Aan de linkerkant van de hal vindt men tegenwoordig de toegang naar de fietsenstalling annex rijwielhandel.
Het lokettenfront heeft nog de originele indeling, met twee loketten voor de verkoop van de treinkaartjes (één loket voor de eerste en tweede klasse kaartjes en één voor de derde klasse). Daartussenin was een smal loketje waar men kilometerboekjes kon kopen. De oorspronkelijke functie staat nog in fraaie - voor het Weertse station zo kenmerkende- tegeltableaus boven de betreffende balies aangeduid. De loketten zelf zijn al jaren geleden verdwenen. De loketvensters hebben inmiddels plaatsgemaakt voor dichte ruiten met daarboven een onvermijdelijke rolluik. Het vroegere loket voor de 1e en 2e klasse kaartjes werd uitgebroken om zo plaats te maken voor een deur. Nadat de "ouderwetse" kaartverkoop werd opgeheven werd de ruimte omgebouwd tot "Wizzl". Deze NS-kiosk is inmiddels alweer enige jaren geleden opgeheven en heeft plaats gemaakt voor een bloemenkiosk.
Schuin naast de loketten is een grote gemetselde boog. Daarachter geven drie andere bogen toegang tot de perrontunnel. De boog aan de linkerkant was bedoeld voor de vertrekkende reizigers, de boog rechts voor de aankomende. De uitgang van het station is dan ook in de ruimte direct naast deze boog te vinden. Het smalle boogje in het midden had vroeger helemaal geen doorgangsfunctie, integendeel zelfs… hier zat vroeger een soort hokje waar vanuit de in- en uitgangscontroles plaatsvonden.
De perrontunnel is een "oude bekende". Het is een wat langere en iets bredere versie van de onderdoorgang in Geldrop. Door de gele stenen en de troggewelfjes in het plafond doet ze ook sterk denken aan de tunnel in Roosendaal (eveneens door Van Heukelom ontworpen), maar doordat de constructie in Weert wat moderner is doet ze iets minder monumentaal aan. Toch blijven deze tunnels plaatjes om te zien…

Onder: Het vroegere lokettenfront. De drie loketten zijn allang verdwenen maar het front heeft gelukkig haar originele indeling behouden. Ook de fraaie tegeltableaus boven de vroegere loketten (foto hieronder) zijn gelukkig bewaard gebleven. In het voormalige plaatskaartenkantoor zit sinds enige jaren een bloemenshop.

Boven: De stationshal is werkelijk uniek in haar soort. Dat was ze al toen het station gebouwd werd, dankzij de opmerkelijke zeshoekige plattegrond, de gele en groene wanden, de rode tegeltableaus en het witte cassetenplafond. Het meest bijzondere is ongetwijfeld het feit dat de hal in haar bijna 100-jarig bestaan steeds met haar tijd is meegegaan zonder dat dit noemenswaardig afbreuk deed aan haar specifieke sfeer.

Onder: De toegang naar de perrontunnel en het perron wordt gemarkeerd door een grote boog met daar achter drie kleinere bogen. De linker- en de rechter boog waren respectievelijk voor de vertrekkende en de aankomende reizigers. In het smalle middelste boogje - dat is anno nu nauwelijks nog voor te stellen- zat vroeger een klein hokje, waar vanuit destijds de in- en uitgangscontroles plaatsvonden...

Onder: De tegeltableaus boven de vroegere loketten zijn in dezelfde stijl als de tableaus die op het perron te zien zijn. De strikte scheiding tussen de derde en de hogere klassen wordt hier eens te meer duidelijk. Aan het smalle loketje in het midden kon men destijds kilometerboekjes kopen. Zo'n kilometer-boekje was een soort tegoed van bijvoorbeeld 1000 kilometer. Bij elke treinreis werd het aantal gereden kilometers in het boekje afgestempeld. Ditzelfde principe is vergelijkbaar met de nog bestaande strippenkaart, en.... de OV-chipkaart!

Onder: De perrontunnel is een wat langere en iets bredere versie van de tunnel in Geldrop. Nog niet eens zo heel lang geleden kreeg het station een lift. Om de monumentaliteit te behouden is deze fraai weggewerkt. Op de foto is de lift dan ook niet te zien, maar deze bevindt zich links naast de trap.

Onder: Langs de trappen hangen nog de originele koperen leuningen. Let ook op de fraaie bevestigingen van deze leuningen en het smeedwerk in het midden van de trap.