[ Home ] [ Terug naar de eerste pagina ] [ Vorige pagina ] [ Volgende pagina ]
   
 
WEERT

 

Ombouw van het stationsgebied

   
 
   
In 1909 begon de aanleg van de nieuwe spoorlijn tussen Eindhoven en Weert. Ten westen van Weert, pal voor de spoorbrug over de Zuid-Willemsvaart, kreeg de nieuwe spoorlijn aansluiting met het bestaande spoor vanuit Budel. Die spoorbrug was destijds een lage draaibrug, maar in verband met de verdubbeling van het aantal sporen -maar natuurlijk ook met het oog op het toenemende treinverkeer- werd besloten deze te vervangen door een vaste brug. Deze nieuwe brug was een ontwerp van G.W. van Heukelom en bestond niet uit niet minder dan vier separate bruggen voor evenzoveel sporen. Niet alleen werd de spoorlijn naar Eindhoven van begin af aan dubbelsporig aangelegd, ook de IJzeren Rijn was destijds dubbelsporig! Omdat de nieuwe oeververbinding vaste bruggen werden moesten deze aanzienlijk hoger komen te liggen en dat had grote consequenties voor het stationsemplacement.
Een direct gevolg was dan ook dat er een compleet nieuw, verhoogd emplacement moest worden aangelegd. Het totale stationsgebied ging op de schop want Weert kreeg ook een compleet nieuw -en vooral uitgebreider- stationscomplex, dat iets ten oosten van het eerste station zou worden gebouwd. Naast een nieuw stationsgebouw met een verhoogd perron kreeg het nieuwe station een locomotievenloods met vijf standen, een grote goederenloods en er werd een compleet nieuw verhoogd goederen- en rangeerterrein aangelegd.
Toen de nieuwe spoorlijn naar Eindhoven in 1913 in gebruik werd genomen waren de werkzaamheden aan het station nog niet afgerond. Pas een jaar later werd het nieuwe station in gebruik genomen. Het oude stationsgebouw was overigens enige jaren daarvoor al afgebroken. Bijna alle sporen (figuurlijk) van het eerste station werden tijdens de ombouw al vakkundig gewist, op twee (letterlijke) sporen na. Deze twee spoortjes bleven nog tot in de jaren zeventig aanwezig ten behoeve van enkele fabrieken. Nog altijd herinnerd een lange parkeerstrook ten westen van het station, tussen de spoordijk en de Parallelweg, aan deze laatste twee lage sporen.
Zoals al eerder aangegeven betekende de nieuwe spoorlijn naar Eindhoven een enorme verbetering voor het spoorvervoer tussen Limburg en de rest van ons land, maar door een ongelukkige samenloop van omstandigheden kwam er -vrijwel gelijktijdig- een einde aan het succes van de IJzeren Rijn. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog kwam het vervoer op deze spoorlijn enige jaren stil te liggen. Deze klap is de IJzeren Rijn nooit meer helemaal te boven gekomen. Desondanks heeft het personenvervoer op de spoorlijn het nog tot 1953 uitgehouden. Het goederenvervoer, waarvoor de spoorlijn in de eerste plaats werd aangelegd, hield het zelfs nog tot het begin van de jaren negentig vol. In 1991 werd het gedeelte Roermond-Dalheim gesloten en daarmee kwam na 112 jaar een definitief einde aan het internationale goederenvervoer, of toch niet..?
Boven: De spoorbrug over de Zuid-Willemsvaart. Deze spoorbrug is inmiddels alweer de derde brug en werd in de tweede helft van de jaren veertig gebouwd. In diezelfde tijd werd het spoor rond Weert geëlektrificeerd.
 
 
Onder: De eerste spoorbrug was een draaibrug. Erg lang heeft deze brug niet dienstgedaan, nog geen 35 jaar. De aanleg van de spoorlijn naar Eindhoven maakte een nieuwe brug noodzakelijk.
(ansichtkaart)
 
 
Onder (beide afbeeldingen): De tweede brug over de Zuid-Willemsvaart was een ijzeren vakwerkbrug. Of liever gezegd: bruggen, want er lagen niet minder dan vier van dergelijke bruggen naast elkaar voor evenzoveel sporen! De bruggen overleefde de Tweede Wereldoorlog niet, al op 10 mei 1940 werden zij opgeblazen (foto rechtsonder). Door Nederlandse militairen overigens...
(ansichtkaart)
 
Onder: Vlakbij de spoorbrug over de Zuid-Willemsvaart, in de richting van Budel, ligt deze bakstenen spoorviaduct met daarop het spoor van de IJzeren Rijn. Het viaduct dateert uit (omstreeks) 1913 in is nog opmerkelijk gaaf, afgezien dan van wat graffiti. Opmerkelijk zijn de twee sleuven, die aan weerszijden van de onderdoorgang in het natuursteen zijn aangebracht. Zouden dit schietsleuven zijn..?
  
 
Onder: Aan de voet van de spoorbrug, aan de Suffolkweg Zuid, staat het restant van een betonnen kazemat. Deze bunker maakte ooit deel uit van de Peel-Raamstelling, een verdedigingslinie tussen Grave (bij Nijmegen) en de Belgische grens.
 

 

 

  Free counter and web stats versie: 10-05-2010