Boven: Het stationsgebouw in de laatste maanden van haar bestaan. Aan onderhoud werd nauwelijks meer aandacht geschonken, zoals hier goed is te zien Let ook op het typische uitbouwtje aan de rechterkant, waarin zich de toiletten bevonden. Dit is niet later aangebouwd, maar hoorde oorspronkelijk al bij het ontwerp van het gebouw. Ook het stationsgebouw van Wolfheze, het jongere zusje van dit stationsgebouw, had zo'n uitbouw. Maar dan aan de andere zijgevel, want dat stationsgebouw werd namelijk in spiegelbeeld gebouwd.

Onder: ...Een eenzaam stationnetje, midden in het weidse landschap. Het station lag letterlijk in the middle of nowhere, en het opvallend grote stationsgebouw -dat hier trouwens grotendeels schuil gaat achter bomen- zorgde juist daardoor nogal eens voor verbaasde blikken. Die tijd is helaas voorgoed voorbij. Het stationsgebouw verdween in 1983, het restant van het station volgde zo'n vijftien jaar later. De boerderij links op de foto staat er nog wel, dit is dan ook het enige echte herkenningspunt.

Onder: Siberische toestanden in Noord-Nederland. Op 13 februari 1979 zijn militairen druk in de weer met het uitgraven van het spoor het perron. Door de afgelegen ligging van het station hadden sneeuw en wind hier vrij spel, met alle gevolgen van dien. Hoe hoog de sneeuwduinen waren is te zien bij het stationsgebouw, waar de sneeuw tot bijna de bovenste etage reikte. Ik heb beelden gezien van de stationsnaambord dat maar net boven de sneeuw uitstak, en zo'n bak aan een lantaarnpaal hangt doorgaans op zo'n 2,5 à 3 meter hoogte. De militairen moesten een dag later weer aan de bak, ditmaal om een trein uit te graven dat hier in de sneeuw was vastgelopen.

Onder: In de eerste helft van de jaren tachtig veranderde er veel op station Visvliet. In 1983 werd het stationsgebouw gesloopt en vervangen door een bushokje. Ongeveer tegelijkertijd werd ook het tweede perron opgeruimd, evenals het tweede spoor. Ook werd er toen volop gewerkt aan de modernisering van de beveiliging langs de spoorlijn Leeuwarden-Groningen, dat in 1984 werd voltooid. Ik heb dan ook het sterke vermoeden dat de sloop van het stationsgebouw direct verband houdt met deze modernisering. Immers: het stationsgebouw zou daarna geen enkele functie meer hebben. Wat bleef was een eenzaam perronnetje met daarop dus een bushokje. Dat het tweede spoor werd opgebroken was -achteraf bezien- best wel een wat vreemde actie geweest, zo'n vijftien jaar later werd het spoor tussen Grijpskerk en Zwaagwesteinde verdubbeld en keerde hier het tweede spoor weer terug...

Onder: Er is tegenwoordig nog maar weinig dat aan het vroegere station herinnerd. Alleen de plek van het vroegere stationsgebouw is nog te herkennen en ook het laantje er naar toe ligt er nog altijd. Op de plaats van het stationsgebouw staat nu een grote antenne-installatie voor het mobiele telefoonverkeer. Alle sporen van het vroegere perron zijn daarentegen helemaal uitgewist. De boerderij die pal naast of tegenover het station stond (zie de tweede foto van boven) staat er nog altijd, maar is niet op deze foto te zien.

Onder: Ondanks het feit dat het voormalige station Visvliet al ruim twintig jaar niet meer in de spoorboekjes staat, blijkt dit bij één van de CTA's (Centrale Trein Aanwijzer) van station Leeuwarden nooit te zijn aangepast. Wel was de bak zo afgesteld dat de naam Visvliet normaal gesproken niet tevoorschijn kwam. Maar incidenteel, bijvoorbeeld bij vertragingen, kwam de naam van het voormalige station wel eens tevoorschijn. Als het goed is zou dit inmiddels verholpen moeten zijn, in 2012 worden ook in Leeuwarden de klassieke CTA-bakken vervangen door digitale displays. Station Visvliet is dan, na 21 jaar, definitief verleden tijd...