Home ] Terug naar periode 1945-1965 ]Vorige station ] Volgende station ]
  

 

VEENENDAAL - DE KLOMP

Afkorting:Klp
Maatschappij:Nederlandse Spoorwegen (NS)
Architect:C. Douma
Bouwjaar: 1962
Gedeeltelijke sloop:2011
Baanvak: Utrecht-Arnhem
Bijzonderheid:Staat grotendeels in de provincie Gelderland en deels in de provincie Utrecht
  
  
Dit station is één van de drie stations dat de naam Veenendaal draagt en is qua reizigersaantallen veruit de grootste van de drie. Het verwerkt dagelijks zelfs meer reizigers dan de beide andere Veenendaalse stations (Centrum en West) bij elkaar opgeteld. En dat terwijl het station niet eens in de gemeente Veenendaal staat. Sterker nog: voor het overgrote deel staat het station niet eens in de provincie Utrecht!
Station Veenendaal - de Klomp staat in het dorpje De Klomp, een plaatsje van nog geen vijfhonderd inwoners dat tot de Gelderse gemeente Ede behoort. Het was ooit het allereerste station van Gelderland en heeft een geschiedenis die teruggaat tot 1845. Maar al voor de komst van het spoor was in deze omgeving al een stopplaats voor diligences, waar de paarden werden gewisseld, Ook was er een herberg. Het station ligt aan de "Rhijnspoorweg", de spoorwegverbinding tussen Amsterdam en het Duitse Elten, via Utrechr, Arnhem en Zevenaar. Het werd in het voorjaar van 1845 in gebruik genomen, gelijktijdig met het spoor naar Utrecht. Er werd toen al volop gewerkt aan het gedeelte naar Arnhem, dat nog in datzelfde jaar gereedkwam. Gedurende die lange tijd is het station zeker drie keer van naam veranderd. De halte -van een echt station was aanvankelijk nog nauwelijks sprake- begon ooit onder de naam Veenendaal, dat toen nog een kleine, maar wel opkomende industrieplaats was. Deze werd in 1886 gewijzigd in Veenendaal - de Klomp, nadat het dorp een eigen, beter gelegen station had gekregen. Kennelijk zorgde die naam nogal eens voor verwarring, want in 1918 werd deze gewijzigd in simpelweg De Klomp. Toen na de Tweede Wereldoorlog het station in Veenendaal werd opgeheven kreeg station De Klomp haar "oude" naam weer terug. Dat bleef ook zo toen Veenendaal en Rhenen weer opnieuw in het spoorwegnet werden opgenomen. Een echt stationsgebouw was er in die begintijd niet, in feite deed een wat groot uitgevallen dienstwoning als zodanig dienst. De Nederlandsche Rhijnspoorweg Maatschappij (NRS), van wie de spoorlijn was, sprak zelf over een "directiekeet". Overigens werd die "keet" in de loop van de tijd wel uitgebreid en uitgebouwd, zo kwamen er betere wachtruimten en meer ruimten voor het personeel. In 1924 werd aan de perronzijde een grote uitbouw geplaatst, waar vanuit de seinen en wissels werden bediend.
Die erker vormde ook de basis voor het huidige, tweede stationsgebouw. Nadat het oorspronkelijke bouwwerk tijdens de tweede wereldoorlog zwaar beschadigd was geraakt werd deze aanvankelijk nog provisorisch opgelapt. Maar aan het begin van de jaren zestig was de tijd rijp voor een nieuwe accommodatie. Deze werd ontworpen door de toen nog jonge architect C. Douma. Het was de eerste van een zeer lange reeks stations die deze architect gedurende een periode van een kwart eeuw zou gaan ontwerpen. Nu gaat het verhaal dat Douma bij het tekenen van dit specifieke gebouw zou zijn geassisteerd door K. van der Gaast, of dit echt waar is heb ik niet kunnen achterhalen. Wel een feit is dat het gebouw ontstond in een periode dar de NS moest bezuinigen. Wellicht was dit dan ook de reden waarom die uitbouw bewaard moest blijven. Het gebouw is eenvoudig van opzet en bestaat uit twee delen; aan de rechterkant het hoofddeel met daarin de loketruimte en wachtgelegenheid. Dit bouwdeel valt aan de buitenzijde vooral op door de forse gemetselde schoorstenen, en het brede dak. Het lagere en iets smallere deel was oorspronkelijk een goederenloods en was ooit veel langer dan nu het geval is. Het vernieuwde station werd eind 1962 in gebruik genomen.
In de jaren daarna onderging het station nog wat wijzigingen. Zo werd in het midden van de jaren zestig het emplacement sterk vereenvoudigd en verviel aan het begin van de jaren zeventig de bediening van de seinen en wissels vanuit het stationsgebouw. Toch had het station gedurende lange tijd een nogal onopvallend bestaan, waarbij het voornamelijk door stoptreinen werd aangedaan. Vanaf het einde van de jaren negentig gingen er ook sneltreinen stoppen. Het bleek de opmaat naar een forse opwaardering van station, aan het begin van deze eeuw. Overigens werd in diezelfde tijd de loketfunctie opgeheven en kwam het gebouw deels leeg te staan…
Als eind 2006 de dienstregeling voor het daaropvolgende jaar volledig op de schop gaat krijgt station Veendaal-de Klomp veel meer treinverkeer te verwerken. Vanaf dat moment gaan tussen Utrecht en Arnhem in beide richtingen vier intercity's per uur rijden , waarvan er twee op dit station gaan stoppen. In de jaren ervoor was het station hier al op voorbereid. Zo werden de perrons verlengd en in het vroegere plaatskaartenkantoor kwam een Kiosk. Het aantal parkeerplaatsen werd eveneens fors uitgebreid en het station kreeg een P&R - status. Ook kreeg de nabijgelegen snelweg A12 een extra afrit met daar aan gekoppeld een rechtstreekse route naar het station, zodat deze als transferium kan functioneren. De fietsenstalling, die tot dan toe in de voormalige goederenvleugel zat, kreeg een nieuwe, beter zichtbare plek naast het stationsgebouw. dit betekende echter wel het einde van een aanzienlijk deel van datzelfde gebouw, in 2011 werd namelijk de vleugel grotendeels gesloopt. En dan is er -tot slot- nog iets opmerkelijks; ondanks het feit dat er tegenwoordig uitsluitend intercity's stoppen is het officieel geen intercitystation...
.
Boven en onder: Station Veenendaal - de Klomp is het oudste station van Gelderland, al kwam het huidige stationsgebouw pas in het najaar van 1962 gereed. Dit was ooit het allereerste stationsgebouw van de hand van ingenieur C. Douma. Het bestaat uit een relatief klein hoofddeel aan de rechterkant en daarnaast een vleugel, die oorspronkelijk aanzienlijk langer was dan nu het geval is. Aanvankelijk was dat een goederenloods, later werd het een fietsenstalling. Enige jaren geleden werd een groot deel van de vleugel gesloopt. Toch is het niet echt een gemis, om de één of andere reden zijn de verhoudingen nu veel beter geworden...
.
 
 
 
 
 
 
Onder: Het station, zoals het er een eeuw geleden uitzag. Het toenmalige haltegebouw leek eerder een fors uitgevallen dienstwoning te zijn. Toch was dit al een hele verbetering ten opzichte van de beginjaren van het station, toen er niet veel meer dan een keet stond. Naast het stationsgebouw is een seinhuis te zien. Fat betekent dat de kaart in ieder geval van vóór 1924 is, in dat jaar werd de bediening van de seinen en wissels verplaatst naar het stationsgebouw. Hiertoe werd aan het gebouw een forse erker gebouwd. (zie ook de volgende afbeelding) Het bouwwerk raakte tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd, maar werd aanvankelijk nog opgelapt. Begin 1962 werd het alsnog gesloopt...
.
(Ansichtkaart)
Onder: Twee zeer bepalende elementen van het stationsgebouw waren de forse erker, waar vanuit vroeger de seinen en wissels werden bediend, en de lange, aangebouwde goederenloods. De erker was nog een overblijfsel van het eerdere stationsgebouw, dat bewaard bleef en zodoende werd hergebruikt. Die aangebouwde seinpost heeft tot 1972 dienstgedaan, daarna bleef het nog bijna twintig jaar een deel van het stationsgebouw. De erker ging aan het begin van de jaren negentig tegen de vlakte. De vroegere goederenvleugel heeft nog een tijd als fietsenstalling dienstgedaan. In 2011 werd dit deel van het stationsgebouw grotendeels gesloopt...
.
 
 
Onder: Het station heeft twee perrons die in een bajonetligging zijn gesitueerd. Deze foto werd vanaf het eerste perron in oostelijke richting genomen. Dit is het perron dat deels in de provincie Utrecht ligt, terwijl de rest van het station op Gelders grondgebied staat. De provinciegrens is trouwens nergens aangegeven, maar is ter hoogte van het cijferbocht 8 (hier niet zichtbaar). Op de voorgrond zijn twee brugleuningen te zien. Deze horen bij een onderdoorgang, welke al in 1951 werd aangelegd. Het linker exemplaar lijkt trouwens nog de originele te zijn...
.
Onder: Het halletje annex wachtruimte is nog altijd in gebruik. Zonder loket, die werd (vermoedelijk) al aan het einde van de jaren negentig opgeheven. Het duurde vervolgens enige tijd totdat de vroegere loketruimte een herbestemming kreeg, maar in 2004 werd er een Kiosk in gevestigd. Die zit er nog altijd, al was het tijdens het maken van deze foto (op een zondag…) wel gesloten...
.
 
 
Onder: Een opmerkelijk detail vormen de vertrekseinlichten. Dit is het exemplaar op het eerste perron (richting Utrecht). Het dubbel uitgevoerde licht staat ergens halverwege het perron en het is ook nog eens een behoorlijk oud model. Een zelfde situatie is ook op het andere perron aan te treffen. Helemaal zeldzaam is dit verschijnsel trouwens niet, ook bij de Amsterdamse stations Amstel en Muiderpoort zijn vertrekseinlichten op ongebruikelijke plekken geplaatst.
.
Onder: Pal naast het station staat het monumentale fabriekscomplex van de vroegere "Coöp. Aankoopvereniging de Klomp en omstreken". Het was ooit een graanmaalderij en werd in 1937 gebouwd. De fabriek, die in de loop van de tijd werd uitgebreid, had een eigen spooraansluiting. De rails zijn allang verdwenen en graan wordt hier ook al een tijd niet meer verwerkt. Het complex, dat een gemeentelijk monument is, wordt momentheel gebruikt door een bedrijf in sierbestrating.
.

 

 

 

  Free counter and web stats versie: 14-10-2019