Elk station wordt gedurende haar bestaan eens (of meer dan eens) verbouwd, het Tilburgse station vormt hierop geen uitzondering. Toch behield het in grote lijnen haar unieke uiterlijk. Gedurende de eerste 45 jaar van haar bestaan waren de belangrijkste wijzigingen aan de straatzijde het verdwijnen van het terras (zie pagina 5) en het aanbrengen van een blauwe kleurstelling op delen van het gebouw. De vroegere entree naar het restaurant werd als zodanig afgesloten, na een flinke verbouwing kwam hier een AH-to-Go. De horecavleugel kreeg een nieuwe entree en een stalen wenteltrap. In de hal veranderde ook het nodige. Zo kwam er een nieuwe loketruimte op de plek waar voorheen de bagage kon worden afgegeven. Het aantal loketten was toen trouwens al drastisch teruggebracht. Het vroegere plaatskaartenkantoor kreeg -hoe kan het ook anders- een commerciële invulling. De karakteristieke, door Van der Gaast ontworpen hanglampen verdwenen. Datzelfde gold ook voor de al net kenmerkende "Scrabble-letters", die zowel buiten als binnen te vinden waren.
De grootste, en meest ingrijpende verbouwing van het station begon in het jaar 2013 en is op het moment van schrijven (januari 2021) feitelijk nog steeds gaande. Zoals al eerder aangegeven maakte deze verbouwing deel uit van een veel omvangrijker stedenbouwkundig plan, aangeduid als Structuurplan Spoorzone. Directe aanleiding waren de verhuizing van het Revisiebedrijf naar een industrieterrein aan de rand van Tilburg en de herontwikkeling van het in onbruik geraakte goederenterrein, even ten westen van het station. Maar ook het station zelf was dringend aan renovatie toe, want ondanks haar moderne uiterlijk was het station anno 2010 hopeloos verouderd. Zo waren er -onvoorstelbaar genoeg- geen liften en ook de smalle perrontunnel zorgde voor de nodige problemen. Daarnaast waren er dringend extra fietsenstallingen nodig. Ook de kleurstelling veranderde. Het blauw aan de voorgevel maakte plaats voor een meer historisch verantwoord lichtgrijs. De perronoverkapping kreeg een welverdiende opknapbeurt.
De belangrijkste onderdelen vormden de nieuwe hoofdingang en perrontunnel, die beiden enkele tientallen meters naar het oosten werden verplaatst. De nieuwe toegang aan de centrumzijde kwam bij de kenmerkende afgeronde wand van de vroegere ingang van de fietsenkelder. Direct daarachter is de nieuwe perrontunnel, die met een breedte van circa 42 meter ruim acht keer zo breed is als de oude onderdoorgang. Deze werd doorgetrokken naar een nieuwe toegang aan de noordzijde van het station. Deze kon worden gerealiseerd dankzij de ontmanteling van het vroegere Revisiebedrijf, die vanwege haar gesloten karakter altijd bekend had gestaan als "de Verboden Stad". Hierdoor werd het ook mogelijk een extra onderdoorgang voor fietsers en voetgangers aan te leggen, even ten oosten van het station. Dit verbeterde de bereikbaarheid vanuit de noordelijke stadshelft naar het centrum.
Terug naar de nieuwe perrontunnel, waar vandaan men via nieuwe en bredere trappen de perrons kon bereiken. Uiteraard ontbreken de roltrappen niet en kreeg het station dan eindelijk liften. Bij de bouw van de perrontunnel is al rekening gehouden met de toekomstige aanleg van een derde perron. Het zal geen verbazing wekken dat de passage volop ruimte biedt aan de commercie, die tot dan toe nogal verspreid in het station was.
Zodoende werd het zwaartepunt van het station verplaatst naar de nieuwe ondergang. De centrale hal kreeg een nieuwe rol en schoof daardoor wat naar het tweede plan. Het werd een ontmoetingsruimte, waarbij in het vroegere plaatskaartenkantoor een Smullers kwam. De centrale hal schoof hierdoor wat naar het tweede plan, maar kreeg wel een nieuwe rol. Het werd zoveel mogelijk weer in oude staat hersteld, zelfs de monumentale lichtarmaturen keerden terug, al zullen deze exemplaren ongetwijfeld replica's zijn. nog wel origineel is de grote klok, die een plek kreeg vlakbij de vroegere -inmiddels met glaswanden dichtgemaakte- ingang.

Boven: Op 1 november 2014 was de bouw van de nieuwe ingang en een nieuwe perrontunnel in volle gang. Op deze plek komt de nieuwe ingang. Hier was vroeger de afrit naar de fietsenkelder, de stalling was toen al gesloten. De karakteristieke gebogen wand heeft hier nog haar Mondriaan-achtige uiterlijk. Inmiddels is deze wand weer egaal grijs, net als vroeger.
.

Onder: Het vroeger postperron, aan de oostzijde van het station. Dit deel van het eerste perron werd vroeger voor het vervoer van post en andere vracht gebruikt en kon vanaf de straat middels een hellingbaan worden bereikt. Deze is hier nog net te zien. Enige jaren geleden werd deze omgebouwd tot een luie trap, waarop fietsgoten zijn aangebracht. Op deze foto werd het vroegere poatperron al als fietsenstalling gebruikt, op deze plek wordt momentheel één van de twee nieuwe overdekte fietsenstallingen gebouwd. In oktober 2014 stortte een deel van dit perron tijdens werkzaamheden aan de nieuwe fiets/voetgangerstunnel in...
.

Onder: De werkzaamheden aan het stationsgebouw gingen veel verder dan de aanleg van een nieuwe perrontunnel en de bouw van nieuwe toegangen. Het hele gebouw werd onder handen genomen. Op deze foto, eveneens gemaakt op 1 november 2014, is goed te zien dat de gevels zijn gestript. Ze krijgen haar oorspronkelijke uiterlijk weer terug, inclusief de smalle bovenlichten…
.

Onder: De stationshal is weer in oude luister hersteld en fungeert nu als wacht- en ontmoetingsruimte. Zelfs de oorspronkelijke lichtarmaturen zijn er weer te bewonderen, al zijn dit replica's. Nog wel origineel is het grote uurwerk, dat op één van de wanden is aangebracht(hier niet te zien). Ook de vloer is nog authentiek. Op de plaats van de loketten zit nu de "Smullers". Helaas is de ruimte niet meer via de oude ingang te bereiken…
.

Onder: De nieuwe ingangen van het station, op de foto linksonder de nieuwe hoofdingang aan de centrumzijde en daarnaast de nieuwe noordelijke toegang. Vooral bij de nieuwe centrum-ingang is goed te zien dat het terrein ervoor wat is afgegraven. De nieuwe tunnel ligt wat lager dan het oude exemplaar, daardoor is de tunnel zelf wat hoger. Het oude tunneltje bleef bewaard en wordt nu gebruikt als diensttunnel voor NS-personeel. De nieuwe toegangen zijn veel smaller dan de achterliggende onderdoorgang, maar zijn op zich al breder dan het oude tunneltje. Vooral bij de noordelijke toegang is goed te zien dat ze tegenwoordig bijna bij het oostelijke uiteinde van het station gesitueerd zijn...
.