Het verhaal van Rotterdam Maas is opmerkelijk. Het verhaal begint al in 1832, toen voor het eerst gesproken werd over een spoorweg-verbinding tussen Rotterdam en Keulen. Voor Rotterdam hoefde die spoorwegen niet zo nodig, zij hadden immers via de Rijn een goede scheepvaartverbinding met Keulen. Dit veranderde echter toen Antwerpen in 1843 de IJzeren Rijn in gebruik nam. Toch zou het nog 14 jaar duren voordat de eerste treinen over de Rhijnspoor via Utrecht naar Duitsland reden.

Langs de Nieuwe Maas werd een strook land aangeplempt. Het station zou bij de monding van de Oude Haven bij de Ooster Oudehoofdpoort. Deze werd in 1856 gesloopt om plaats te maken voor het nieuwe station. Dit bleek achteraf volstrekt onnodig. De bewonders van het Haringvliet protesteerden fel tegen het nieuwe spoor en uiteindelijk werd toch maar besloten het station 300 meter oostelijker te plaatsen...In 1858 werd het eerste provessorische station Maas geopend.

In 1877 maakte het tijdelijke station plaats voor een nieuw gebouw. Het zou nog tot 1899 voordat door middel van de Ceintuurbaan een rechtstreekse verbinding met het centraal station van Rotterdam (Delftsche Poort) tot stand kwam. Voor de treinen vanuit Utrecht en Gouda bleef het Maasstation eindpunt. Doordat de stad en de havens naar het westen groeiden, verloor het station veel van zijn betekenis. Het bombardement van 1940 betekende feitelijk het einde van het Maasstation. Het restant is echter nog tot 1953 in gebruik geweest. De aanleg van de nieuwe verbinding tussen Nieuwerkerk en Rotterdam Noord, en de bouw van het nieuwe Centraal Station betekende het definitieve einde. De rails werden opgebroken om plaats te maken voor de Maasboulevard.