HHet stationsgebouw is naar alle waarschijnlijkheid een ontwerp van Van Wadenoijen. Het doet -qua bouwstijl- denken aan het stationsgebouw van Geldermalsen, dat Van Wadenooijen enkele jaren eerder ontwierp. Het bestaat uit een groot middendeel met lagere zijvleugels. Het is -zoals al eerder aangegeven- op dit moment het oudste, en enige nog overgebleven negentiende-eeuwse stationsgebouw van de Hoekse Lijn en is tevens het oudste stationsgebouw in de gemeente Rotterdam (waar Hoek van Holland sinds 1914 onder valt).
Het stationsgebouw bestaat uit een hoog middendeel en lagere zijvleugels. In de rechtervleugel kwam de ingang van het stationsgebouw. Direct tegenover het stationsgebouw kwam een gebouw van de rederij. De twee gebouwen werden door middel van een overkapping met elkaar verbonden, zodat de bootreizigers droog vanuit de trein naar de kade konden lopen. Een echte voorgevel of straatgevel heeft het station dan ook nooit gehad.
Deze overkapping werd later overigens van buitenmuren voorzien. Hierdoor ontstond een grote overdekte, afgesloten ruimte dat als visitatiezaal dienst ging doen.
In de loop van de jaren werd deze grote ruimte diverse keren verbouwd en heringericht. Tot op de dag van vandaag worden hier de paspoorten van vertrekkende en aankomende bootpassagiers gecontroleerd. Als visitatiezaal heeft het haar functie echter verloren. De tijd dat alle reizigers met hun bagage minutieus gecontroleerd werden is (gelukkig) voorbij, alhoewel er in een incidenteel geval best nog wel eens een koffer binnenste buiten moet worden gekeerd…
Ook het stationsgebouw is inmiddels diverse keren verbouwd en uitgebreid. De grootste uitbreiding vond plaats rond 1950. Sinds 1946 voer de veerdienst naar Harwich uitsluitend nog via Hoek van Holland, en voor de rederij en de douane werd een nieuw kantoorgebouw annex terminal gebouwd. Dit bouwwerk is misschien wel een van de beste na-oorlogse ontwerpen van S. van Ravesteyn. Het heeft overduidelijk Italiaanse invloeden (Van Ravesteyn was immers een groot bewonderaar geworden van de klassieke Italiaanse bouwkunst, en dat is in dit gebouw dan ook goed te zien), maar het is tegelijkertijd zakelijk gehouden. De lange gevel is allesbehalve saai.
Op het dak staan enkele beeldhouwwerken van J. Uiterwaal, waar Van Ravesteyn jarenlang mee samenwerkte.
In de jaren daarna wordt het station nog een aantal keren verbouwd. Aan het begin van de jaren negentig werd een nieuwe hoofdingang gebouwd. Enkele jaren later werd aan de andere kant van het stationsgebouw (aan de kant van de kopsporen) nog een gebouw aangebouwd. Alleen aan de perronzijde is het oude stationsgebouw nog in (redelijk) originele staat, voor de rest is het volledig ingekapseld in de diverse modernere aanbouwen.

Boven: De perronzijde van station Hoek van Holland Haven.

Onder: De voormalige toegang naar de (eveneens voormalige) stationshal. Boven de deuromlijsting is nog vaag "TICKETS" te lezen. Daaronder iets dat op een sensor voor automatische schuifdeuren lijkt. Heeft men die soms vergeten weg te halen…?

Onder: Het stationsgebouw uit 1950 aan de Waterwegzijde
Bron: Stationsweb.nl (foto: Huub van Meurs)

Onder: De enige "straatgevel" van het station. Recht is de uitbreiding van de Stena-terminal te zien. Links op de foto de twee vuurtorens.