Lange tijd herinnerden de kopsporen met haar lange, maar inmiddels nutteloze perronoverkapping aan de tijd, dat Hoek van Holland haven een belangrijk internationaal station was. Maar begin november 2007 kwam ook hieraan een einde. De perronoverkapping werd, helaas, voor een groot deel gesloopt. Slechts een klein deel plus de kap aan de perrongevel bleef bewaard.
Het gedeelte van de perronoverkapping dat onlangs gesloopt werd maakte deel uit van de perronoverkapping dat aan de perrongevel van het stationsgebouw was bevestigd. Al van begin af aan heeft het station een (zeer) lange perronoverkapping gehad. Oorspronkelijk had de kap een lichte boogvorm en rustte deze op slanke gietijzeren kolommen. Qua constructie leek de kap sterk op dat van Geldermalsen.
De huidige overkapping werd waarschijnlijk aan het begin van de jaren twintig gebouwd. De slanke kolommen en de dunne samengestelde spanten maakten plaats voor een solide constructie van geklonken stalen balken. De vorm van de kap veranderde ook; plat met licht oplopende zijkanten.
De bouwvorm lijkt sterk op dat van Sittard, dat tussen1923 en 1929 door H.G.J. Schelling werd gebouwd. Ik vermoed dan ook dat de kap van Hoek van Holland in dezelfde periode door dezelfde architect ontworpen werd. Wellicht werd deze nieuwe kap gebouwd met het oog op de internationale verbinding "Rheingold", die vanaf 1928 vanaf Hoek van Holland naar Bazel zou gaan rijden.
De oorspronkelijke lengte van de perronkap was tegen de 300 meter. Aan de westelijke kant van het stationsgebouw stak de kap nog een flink stuk uit, en vormde zo als het ware een grote luifel. Aan de oostelijke kant, aan de zijde waar zich de kopsporen bevinden, liep de kap ook door langs de zijgevel. Hierdoor kreeg het dwarsperron ook een overkapping.
Hoek van Holland Haven kende ook nog een tweede overkapping. Deze kap werd -vermoedelijk- aan het begin van de twintigste eeuw gebouwd op het perron tussen de kopsporen 5 en 6. Deze fraai geklonken kap verdween vrij snel nadat de allerlaatste internationale trein was vertrokken. Daarbij verdween ook het gedeelte van de perronkap dat aan de zijgevel was bevestigd.
De nog overgebleven perronkap werd in de afgelopen jaren drastisch ingekort. Zo verdween het uitstekende deel van de kap aan de westelijke zijde (de kant van het stationsplein), om zo plaats te maken voor een klein busstation. Aan de oostzijde (de kopsporen) werd de kap -zoals gezegd- in november 2007 ingekort. Na het verdwijnen van de intercity was ook deze kap overbodig geworden.

Boven: De perronzijde van station Hoek van Holland Haven. De kapcontstructie is vrijwel iedentiek met dat van het station van Sittard uit 1923.

Onder: Een historische ansichtkaart van het station. Op deze kaart is de oude perronoverkapping nog te zien. Let maar eens op de verschillen in kapvorm en de vorm en dikte van de kolommen.

Onder: Op deze foto uit 1981 zijn de fraaie perronoverkappingen nog volop te bewonderen. Links en langs de bovenkant van de foto de lange perronkap uit de jaren twintig. Rechts de fraaie geklonken kap die waarschijnlijk kort na de eeuwwisseling werd gebouwd. Op elk kopspoor staat overigens een internationale trein gereed.

Onder: Detail van de perronkap langs het dwarsperron, achter de kopsporen. Dit gedeelte van de perronoverkapping is inmiddels allang verleden tijd; de kopsporen worden niet, of nauwelijks, meer gebruikt…

Onder (beide foto's): Van de eens zo enorm lange perronkap was op 17 mei 2008 nog maar weinig overgebleven...

Onder (beide foto's) : Het station aan het begin van de jaren tachtig. Op de plaats van de vroegere locomotievenloods is een parkeerterrein. De lange perronkap, die hier nog te zien is, zou jaren later een flink stuk worden ingekort om plaats te maken voor een busstation (foto geheel onder).