In schril contrast met het station van Hoorn, lijkt in de stationshal van Enkhuizen de tijd bijna stil te hebben gestaan. Dat begint al als je de stationshal wil binnen lopen; geen automatische schuifdeuren, gewoon een ouderwetse houten deur die je zelf moet openen. De stationshal heeft nog veel originele elementen, zoals de schitterende gelakte deuren, de cartouches. Aan de twee zijmuren zijn fraaie wandschilderingen te zien. Wanneer deze wandschilderingen zijn aangebracht weet ik niet precies, maar ik vermoed dat dit in de jaren dertig is gedaan. Eén van de schilderijen (het stoomschip R. van Hasselt) werd geschilderd door F. Vingerhoed, een amateur-schilder die in het dagelijks leven matroos was op de veerdienst naar Stavoren. Het andere schilderij, dat een groep vissers uitbeeld, is vermoedelijk van J. Stavenuite.
De moderne lokettenwand, achterin de stationshal, werd ergens in de jaren vijftig of zestig geplaatst, en werd in de jaren daarna steeds aangepast aan de tijd. De verlichting hangt er waarschijnlijk nog niet eens zo heel lang. De lichtarmaturen passen erg goed bij het historische karakter van de hal.

Boven: In de fraaie stationshal zijn nog veel originele elementen te zien, zoals de plafond, de fraaie houten deuren en de gemetselde motieven langs de muren. De fraaie hanglampen lijken oud, maar dat zijn ze beslist niet. Toch passen ze heel goed in het interieur.

Onder: De fraaie houten deuren. De linkerdeur is de deur naar de stationswoning, die ook nu nog bewoond wordt. De rechterdeur leidt nu naar de toiletten, maar vroeger was hier de postafdeling. In de cartouche boven de rechterdeur staat "POSTERIJ" (zie foto boven).

Onder: De lokettenwand werd in de jaren vijftig/zestig geplaatst, en daarna nog een aantal keer gemoderniseerd. De loketten zijn overigens sinds enkele jaren gesloten.

Onder: Wandschildering van met daarop de "R. van Hasselt" op de Zuiderzee. Het werd geschilderd door F. Vingerhoed.

Onder: Op deze wandschildering van J. Stavenuite zijn vissers te zien.