Het stationsgebouw is eigenlijk een merkwaardig geval. Het lijkt geen duidelijke voorgevel, maar wel twee perrongevels te hebben. Het bestaat uit een hoog, bijna vierkant deel. Dan volgt een lager en wat smaller deel. In dit deel bevind zich het eigenlijke stationsgebouw. Hier bevind zich namelijk de stationshal. Tenslotte volgt een breed gedeelte met daarin, onder andere, het restaurant.
De hoge, noordelijke gevel wordt vaak als de voorgevel van het station beschouwt. Dat is niet zo verwonderlijk, aangezien dit de gevel is waar je tegen aankijkt als je vanuit de stad naar het station loopt. Aan deze gevel zijn ook de klok en het NS-vignet bevestigd, waardoor de indruk van voorgevel wordt onderstreept. Bovendien is hier het busstation gesitueerd. De hoofdingang van het stationsgebouw is echter in de oostelijke gevel. Dit is dan ook de feitelijke voorgevel, al wordt de ingang niet veel meer gebruikt. Ingangsgevel is dan wellicht een betere benaming.
De zuidelijke gevel is aanzienlijk breder dan de noordelijke gevel. Aan deze gevel is een perronoverkapping bevestigd. Deze overkapping was ooit veel langer, en liep door tot en met de aanlegsteiger. Hierdoor konden passagiers droog vanuit de trein op de aansluitende boot naar Stavoren overstappen. Tegenwoordig doet de kap dienst als overdekt terras, want de stationsrestauratie is nog steeds in gebruik.
De westelijke gevel is -in feite- de perrongevel. Hier eindigt het spoor vanuit Hoorn. Langs een deel van de gevel is nog een restant van de perronoverkapping aanwezig. Oorspronkelijk was het station veel rijkelijker voorzien van perronbeschutting. De oorspronkelijke perronkap was veel groter, en besloeg de gehele perrongevel én het perron. De perronkap sloot aan op de al eerder genoemde kap aan de zuidelijke gevel.
De overkapping langs de aanlegsteiger werd uiteindelijk drastisch ingekort, tot de oorspronkelijke grootte die het in 1886 had. De overkapping op het perron is ook al heel lang verleden tijd. Wanneer deze kappen zijn gesloopt weet ik niet, maar dit moet al vóór de jaren zestig gebeurd zijn. De kap langs de perrongevel werd aan het begin van de jaren zeventig drastisch ingekort. Kennelijk stond de kap in de weg tijdens de aanleg van de bovenleiding.

Boven: Detailfoto van het reliëf boven de ingang.

Boven: De voorgevel van het stationsgebouw wordt vaak voor een zijgevel aangezien.

Onder: De hoofdingang van het stationsgebouw. Op het zandstenen reliëf, boven de ingang, staat: "ANNO 1886". Daarboven is een kleinere reliëf met een leeuwenkop.

Onder: Op deze foto uit 1967 is de overkapping op het perron allang verleden tijd. De perronkap aan de achtergevel nog over de volle breedte te zien. De Enige jaren later zou deze een flink stuk ingekort en versmalt worden.

Onder: Ongeveer vanaf hetzelfde standpunt als de foto links, maar dan zo'n acht jaar later. Er is in die tijd heel wat veranderd. De perronkap is voor een groot deel verdwenen en ook zijn een aantal sporen opgebroken. Ook op het perron is het nodige veranderd. De dieseltrein is inmiddels vervangen door een elektrisch treinstel.

Onder: De kade waar vandaan ooit de veerboten naar Stavoren vertrokken is inmiddels een doorgaande straat, Bosmankade, geworden. De naam verwijst naar rederij Bosman, die de veerdiensten jarenlang heeft uitgevoerd.

Onder: De perrongevel met het laatste restant van de perronkap, die ooit veel groter was. Let ook op het kruismotief waarin de dakpannen zijn gelegd.