|
|
Een
ruime hal
Decoraties: |
L. Horn (glasappliqué's) |
|
|
|
|
|
|
|
De binnenkomst van het gebouw lijkt op het
eerste gezicht nogal somber, mede door de diepliggende toegangen.
Dat beeld verandert echter na een paar stappen radicaal, wanneer
men de grote hal heeft bereikt. Vooral de hoogte, twaalf meter,
is imposant. Maar ook de overige afmetingen zijn indrukwekkend,
al is het zeker niet de grootste stationshal van ons land. De grote
hoogte wordt extra benadrukt door de achterwand, waar duidelijk
te zien is dat er drie bouwlagen zijn. De bovenste twee etages bestaan
uit kantoorruimten. Langs elke etage loopt een opvallend balkon,
aan de rechterkant worden ze verbonden door een trap. Het plafond
bestaat uit zogenaamde "Kwaaitaal-elementen", iets wat
de architect ook al bij station Vlaardingen Oost toepaste. Door
de grote hoogte vallen ze hier echter wat minder op. Tussen die
geribbelde panelen is duidelijk het betonskelet te zien, dat de
basis van het gebouw vormt. De kolommen waren oorspronkelijk geheel
zwart, waardoor de hal een duidelijke verticale geleding kreeg.
Inmiddels zijn ze aan de zijde van de kantoren grotendeels witgemaakt.
De liggers van het betonskelet, tussen de plafondpanelen, zijn trouwens
altijd al wit geweest.
De loketten waren ooit op een heel prominente plek tegenover de
ingang. Aan de rechterkant was de bagageafdeling en er was een krantenkiosk.
Tegenover de loketten en rechts naast de ingang was oorspronkelijk
een kapperszaak. Daarnaast waren twee trappen, één
naar het terras op de bovenverdieping en één naar
de fietsenkelder. De helling naar die fietsenkelder was trouwens
in de rechtervleugel en was bereikbaar via de binnenplaats van het
gebouw. De tunnel naar het perron was links van de loketten, waarbij
de toegang duidelijk wordt gemarkeerd door een fraai en kleurig
glas-appliqué. Glas-appliqué is een techniek waarbij
stukjes gekleurd glas aan elkaar worden gelijmd waardoor een voorstelling
ontstaat. Het venster werd gemaakt door kunstenaar Lex Horn, in
samenwerking met Glasindustrie Van Tetterode uit Amsterdam. Diezelfde
Horn maakte trouwens ook glas-appliqué's in de ronde vensters.
Het restaurant kreeg -op papier althans- een heel vooraanstaande
plek boven de ingang. Maar een restaurant op zo'n plek, waarbij
de trap er naar toe zich ook nog eens buiten de route van de vertrekkende
reiziger bevindt, loopt per definitie minder goed. In latere jaren
zijn nog een paar stations gebouwd waarbij het restaurant op een
bovenverdieping werd gesitueerd (Tilburg en Bergen op Zoom), bij
geen van allen was dit een commercieel succes. De reizigers die
het restaurant wel vonden hadden een bijzonder fraai uitzicht op
zowel de stad als de stationshal, want oorspronkelijk had het restaurant
aan die zijde geen wand. Er is zelfs een buitenterras, die bevindt
zich in de al eerder genoemde loggia. De achterwand ervan bestaat
uit decoratieve betonelementen, aan de zijkant zijn de zeventien
patrijspoortjes te zien.
|
|
Boven:
Een wat oudere foto van de stationshal, gemaakt in 2001 en genomen
vanaf de trap van het restaurant. Op het eerste gezicht lijkt
er niet veel veranderd te zijn maar in werkelijkheid is de indeling
behoorlijk gewijzigd. Zo zijn de loketten verplaatst naar de rechterkant
en op de plek waar deze voorheen waren werd winkelruimte. . De
halfronde kiosk, waarvan nog net een stuk van de bovenkant is
te zien, was van veel later datum en is inmiddels weer verdwenen.
Let ook op de galerijen op de eerste en tweede verdieping. Hier
zijn de kantoren en dienstruimten en zijn dus niet toegankelijk
voor het publiek. De zwarte kolommen zijn op deze verdiepingen
in een later stadium witgeschilderd In de ronde vensters aan de
rechterkant zijn glas-appliqué's verwerkt, maar dat is
op deze foto niet te zien...
|
|
|
|
|
|
|
Onder:
En zo zag dezelfde hal er oorspronkelijk uit. dit maal is de oriëntatie
vanuit de perrontunnel. Aan de rechterkant zijn de toegangen en
het restaurant te zien, linksboven een deel van één
van de balkons. De basis van het gebouw bestaat uit een betonskelet,
dat in de hal duidelijk te zien is. Het plafond bestaat uit Kwaaitaal-elementen,
maar door de grote hoogte vallen deze wat minder op dan bij andere
stationsgebouwen uit diezelfde periode
.
(Foto:
M. Coppens - uit: Architectuur van deze eeuw, J.J. Vriend)
|
Onder:
Het restaurant had een mooie en prominente plek in het gebouw,
maar een stationsrestaurant op een aparte bovenverdieping bleek
niet echt een goed idee. Desondanks hadden de bezoekers een bijzonder
fraai uitzicht op zowel het stationsplein als op de hal. Oorspronkelijk
was er namelijk geen afscheiding tussen restaurant en hal.
.
(Ansichtkaart)
|
|
|
|
|
Onder:
Boven de ingang van de perrontunnel is dit kleurig venster, gemaakt
door Lex Horn, die ook de appliqué's in de ronde vensters
maakte. Het venster beeldt de landbouw, industrie en de bouw in
het naoorlogse Nederland uit. Helaas gaat het venster tegenwoordig
voor een klein deel schuil achter een informatiescherm. Ook hangt
er tegenwoordig een lamp nogal hinderlijk voor
.
|
Onder:
Eén van de in totaal negen ronde vensters, die in de zijgevels
van het gebouw te vinden zijn. Die ronde vensters werden een handelsmerk
van Van der Gaast, vooral in de jaren vijftig paste hij deze regelmatig
toe. Een aantal van deze ronde vensters werd voorzien van een
glasappliqué. Ditmaal vormen vogels het thema...
.
|
|
|
|
|
versie: 23-10-2017 |