| |
(DRIEHUIS
ZUID)
Afkorting: | Drh |
| Maatschappij: | Nederlandsche
Spoorwegen (NS) | Architect: | K.
van der Gaast | Bouwjaar:
| 1957 |
Gesloopt:
| 1997 |
Baanvak: | Haarlem-Uitgeest |
| | | |
Ooit telde de gemeente Velsen -waar Driehuis onder valt-
niet minder dan negen stations. . Die tijd is allang voorbij; zes van die negen
stations stonden namelijk aan de IJmuiderlijn, de roemruchte spoorlijn tussen
Haarlem en IJmuiden die in 1983 werd opgeheven. Wat overbleef zijn de twee stations
van Santpoort en onderhavig exemplaar, welke tegenwoordig -helaas- een nogal anonieme
uitstraling heeft. En dat is jammer, Driehuis had namelijk een vrij eenvoudig,
maar wel interessant stationsgebouw
Driehuis is vooral bekend van de
begraafplaats Westerveld, waar het allereerste crematorium van ons land staat.
Naast het feit dat hier veel bekende Nederlanders zijn begraven of gecremeerd
had Westerveld nog een bijzonderheid; het was de enige begraafplaats dat een eigen
station (Driehuis Westerveld) beschikte. In de twintigste eeuw maakte de gemeente
Velsen een enorme groei door, mede dankzij de grote werkgever Hoogovens. Maar
het sterk toenemende wegverkeer kon uitsluitend via een pont het Noordzeekanaal
oversteken, hetgeen een steeds groter probleem werd. Daarom werd aan het begin
van de jaren vijftig begonnen met de aanleg van de Velsertunnel. Gelijktijdig
met de autotunnel werd ook een spoortunnel aangelegd, omdat de toenmalige spoorbrug
een steeds groter obstakel werd voor het scheepvaartverkeer. Bovendien moest het
Noordzeekanaal worden verbreedt. De bouw van de nieuwe spoortunnel betekende dat
de spoorlijn Haarlem-Uitgeest tussen Santpoort Zuid en Beverwijk wat naar het
oosten moest worden verlegd. Op het nieuwe deel ten zuiden van de Velserspoortunnel
werden twee nieuwe stations gebouwd. Driehuis kreeg een tweede station, dat in
het zuidoosten van het dorp werd gebouwd. Omdat er al een halte in dezelfde plaats
was kreeg het nieuwe station aanvankelijk de naam Driebergen Zuid. In 1968 kreeg
het haar huidige naam. Het station werd ontworpen door K. van der Gaast. Het
is een eilandstation, waarbij het stationsgebouw niet óp maar naast het
perron stond. Pal naast het station ligt een drukke doorgaande weg, die bij het
station onder het spoor wordt geleidt. Die tunnel, waaraan ook de toegangen naar
het station zijn gekoppeld, vormt dan ook een onderdeel van het station. Aan de
Driehuizer zijde van het spoor werd een plein ingericht. Het stationsgebouw was
ogenschijnlijk zeer eenvoudig, in feite was het een langgerekt en rechthoekig
bouwwerk. Toch had het -geheel in de traditie van Van der Gaast- wat opmerkelijke
details. De meest bijzondere was ongetwijfeld het ontbreken van een voorgevel.
Dat is op zich niet bijzonder bij een eilandstation, de toegangen er naar toe
waren immers al verwerkt in de voetgangerstunnel. Maar vanuit die tunnel liep
men regelrecht het halletje in. De lange gevel die nog het meest als "straatgevel"
kon worden aangemerkt was een gemetselde muur, met daarin acht smalle en in het
midden een vierkant venster. De andere lange gevel bestond juist bijna geheel
uit glas, op een gemetselde borstwering na. De reden hiervoor was erg simpel,
langs die laatstgenoemde gevel was de reizigersstroom richting het perron. De
dienstruimten waren aan de rechterkant (gezien vanaf de trap). Het gebouwtje was
bijna over de volle lengte in tweeën gedeeld, alleen het loket zorgde voor
een soort vernauwing in de linkerhelft. Na het loket was nog een kleine wachtruimte,
daar was ook de deur naar het perron. Om het stationsgebouw ook vanaf de straat
wat meer te benadrukken had het een hoge, rechthoekige constructie waarin de stationsklok
was bevestigd. Het stationsgebouw heeft helaas slechts veertig jaar mogen
bestaan. Nadat in de tweede helft van de jaren tachtig de loketfunctie was opgeheven
verloederde het gebouw en viel het ten prooi aan vandalisme. In 1997 werd het
gesloopt, op het fundament werd een kleinere glazen abri geplaatst. Op die manier
bleef de toegang naar de tunnel overdekt. Die betonnen vloer is momentheel één
van de weinige herinneringen aan het oude stationsgebouwtje. Ook het kenmerkende
stalen torentje is bewaard gebleven, al is ze wel een flink stuk ingekort. Het
uurwerk zit er trouwens niet meer in
|
Boven
en onder: Station Driehuis is een eilandstation waarbij het uitsluitend via een
tunneltje bereikt kan worden. De foto hierboven toont de ingang aan de kant van
Driehuis, aan deze kant is een stationspleintje. Aan de andere kant van het tunneltje
is een tweede toegang voor de reizigers van en naat Velserbroek. Het huidige "stationsgebouw"
is niet veel meer dan een overdekte toegang naar het voetgangerstunneltje. Dat
tunneltje is nog origineel en is lang niet het enige overblijfsel van het vroegere
stationsgebouw. Zo is de fundering bewaard gebleven evenals een deel van de betonvloer.
Ook staat er nog altijd een restant van het uurwerktorentje, waar overigens allang
geen klok meer in zit. Ogenschijnlijk lijkt het alsof het gebouwtje in een hoek
ten opzichte van het perron heeft gestaan, in werkelijkheid ligt het perron in
een bocht en wordt de boog van het tracé gevolgd... . |
| |
| |
Onder:
Het stationsgebouw, zoals het er oorspronkelijk uitzag. Deze merkwaardige gevel,
met één vierkante en acht smalle vensters, was in feite de straatgevel
van het station. De andere gevel bestond juist bijna helemaal uit glas. Een echte
voorgevel had het gebouw niet, via het tunneltje kwam men namelijk al bij het
loket uit. Aan de linkerkant is de stationsklok te zien. De hoge constructie moest
het station ook van een afstandje zichtbaar maken. Het bouwwerkje aan de rechterkant
was een fietsenstalling, ook deze is allang verleden tijd... .
|
Onder:
Het interieur met het dichtgetimmerde loket. Deze foto werd in 1987 gemaakt, de
kaartverkoop was toen al gestopt. Vanaf dat moment ging het gebouw er zienderogen
op achteruit. Het vandalisme en de langdurige leegstand deden het gebouw uiteindelijk
de das om. In 1997 ging het tegen de vlakte. . |
| | | |
Onder:
Het stationsgebouw in de nadagen van haar bestaan. De rechterhelft van de kopgevel
is inmiddels verwijderd en ook ontbreekt een deel van de glazen gevel aan de rechterkant.
Wat eens een stationsgebouw was, was op het laatst een nogal tochtige ruimte.
De houten wand aan de linkerkant staat er nog wel, zelfs de bank is nog aanwezig...
. |
Onder:
Het eilandperron heeft een gebogen vorm, dit omdat het in een vrij scherpe bocht
ligt. Met gemiddeld nog geen duizend reizigers per dag is het doorgaans rustig
op dit station. Toch is Driehuis -opmerkelijk genoeg- het "drukste"
station van de gemeente Velsen. Ook opmerkelijk; de afstand tussen de stations
Driehuis en Santpoort Noord bedraagt nog geen 800 meter... . |
| | |
|
versie: 16-11-2017 |