DEVENTER
Perrongebouwen
 |
 |
|
| Op
het eilandperron staan drie perrongebouwen. Twee daarvan staan aan
de A-zijde (dus aan de Zwolse kant van het perron) een één
aan de B-zijde, aan de andere kant van de perrontunnel. Het meest
noordwestelijk gelegen gebouw staat pal tegenover de vroegere zaksporen
en is de kleinste van de drie. Het was vroeger voornamelijk als toiletgebouw
in gebruik, met de damestoiletten (aangeduid met "VROUWEN")
aan de kant van spoor 3 en de herentoiletten ("MANNEN")
aan de andere kant. Tegeltableaus boven de deuren herinneren nog aan
die vroegere functies, want de oorspronkelijke toiletten zijn al jaren
niet meer in gebruik. Toch is er in het perrongebouw nog wel degelijk
een openbare wc te vinden, maar deze is voor algemeen gebruik en is
voorzien van een muntslot. Dit toilet bevind zich overigens in de
kop van het perrongebouwtje, tegenover het tweede perrongebouw. De
rest van het perrongebouwtje wordt nu verder voornamelijk als berging
gebruikt. Het middelste perrongebouw staat ook nog aan de A-zijde
van het perron en was (en ís voor het grootste deel nog altijd)
voor de reizigers, met oorspronkelijk een wachtkamer derde klasse,
een gecombineerde wachtkamer eerste en tweede klasse en daartussenin
het restaurant. De wachtkamer voor zowel de eerste als de tweede klasse
was het dichtst bij de perrontrap, zodat deze reizigers het minst
hoefden te lopen. De wachtkamer is al sinds jaar en dag niet meer
als zodanig in gebruik. In de kopgevel tegenover de perrontrap is
al decennialang een kiosk, de rest van de vroegere wachtkamer zijn
nu vooral dienstruimten. Aan de andere kant van het perrongebouw was de wachtkamer derde klasse. Een groot deel van deze ruimte is nog altijd een wachtkamer, en ze verkeert ook nog voor een groot deel in authentieke staat! Of de grote, centraal geplaatste houten bank hier al bijna honderd jaar staat waag ik -eerlijk gezegd- te betwijfelen, maar de houten banken langs de wanden en de blauw-groene betegeling zijn wel origineel. De wachtkamer oogt weliswaar lang niet zo monumentaal als die van Haarlem, welke overigens een wachtkamer eerste klasse was, maar het simpele feit dat deze ruimte na al die jaren nog steeds dezelfde functie heeft is op zich al een bijzonderheid. Dat kan op dit moment niet meer gezegd worden van het restaurant, dat altijd -letterlijk- tussen de twee wachtkamers in was gelegen. Meer dan negentig jaar lang was deze ruimte een horecagelegenheid geweest, maar in juni 2011 viel definitief het doek en sloot het restaurant haar deuren. In die tijd dat deze stationsrestaurant bestond was het interieur -uiteraard- nogal eens gemoderniseerd. Maar desondanks bleven er ook nog authentieke elementen, zoals de fraaie houten kozijnen en de lambrisering tussen de vensterpartijen. Hier is ook goed te zien dat de perronoverkapping het dak van het perrongebouw vormt. Werd dit in de wachtkamer derde klasse nog gemaskeerd door middel van houtwerk, in het restaurant zijn de kapspanten duidelijk zichtbaar en domineren ze zelfs de ruimte. Zonder dat dit echt storend is overigens. Op die spanten zijn trouwens diverse afbeeldingen te zien over het reizen in (heel) vroeger tijden. Het derde en laatste perrongebouw staat aan de B-zijde van het perron en is iets kleiner dan het middelste exemplaar. Dit perrongebouw bestond voornamelijk uit dienstruimten, zo had de stationschef hier zijn kantoor. Opvallend zijn de twee uitbouwen, aan weeszijden van de kopgevel vlakbij de tunnel. Vermoedelijk had de perronopzichter hier zijn kantoor, maar het kon mogelijk ook het domein van de treindienstleider zijn geweest. Bewijzen hiervoor (voor beiden overigens) heb ik niet kunnen achterhalen. Direct naast één van deze uitbouwen, aan de zijde van spoor 3, is een voormalig plaatskaartenkantoor. Dit lijkt op het eerste gezicht wat vreemd, reizigers zonder vervoersbewijs of perronkaart kwamen niet eens de perrontunnel in. Maar voor die reizigers was dit loket dan ook niet bedoeld. De kaartjes die hier werden verkocht waren -en daar komt die concurrentiestrijd weer om de hoek kijken- voor de doorgaande reiziger, die in Deventer moest overstappen op de trein van een andere maatschappij. Met een beetje overdrijving zou je zelfs kunnen stellen dat met het huidige systeem van eerst uitchecken bij vervoerder A om vervolgens meteen weer bij vervoerder B in te checken die oude tijd weer een beetje herleeft, maar dit even geheel terzijde… Naast dit vroegere plaatskaartenkantoor, dat tegenwoordig een personeelsruimte is, is de vroegere "waterplaats". Welke functie deze precies had is mij niet duidelijk (was dit een ruimte waar water kon worden getapt danwel worden gepompt, of was het een soort urinoir?). In ieder geval werd de ruimte in de jaren zeventig of tachtig omgebouwd tot een extra wachtruimte. Het nogal sfeerloze interieur, met witte tegels en wit plafond, geeft inderdaad het gevoel in een soort sanitaire ruimte te zijn beland. Ook op de perrongebouwen worden de diverse (vroegere) functies van de ruimten aangeduid met fraaie tegeltableaus, die allemaal nog in een prima staat verkeren. Dat geldt trouwens ook voor de perrongebouwen zelf. Afgezien van de kiosk, waarvoor de kop van het tweede perrongebouw meerdere keren drastisch werd verbouwd, verkeren de perrongebouwen aan de buitenkant nog redelijk in originele staat. |
 |
|
|
|
|
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
|
[ Vorige pagina ]
|
[ Volgende pagina ]
|
|
|
versie: 04-06-2012