|
|
Interieur
De vrij
forse omvang van het stationsgebouw, en dan met name het hoofddeel,
doen wellicht vermoeden dat men bij het binnentreden van het gebouw
in een grote en imponerende hal terechtkomt. Op het eerste gezicht
lijkt dit een beetje tegen te vallen. Vergeleken met de andere grote(re)
stations uit die tijd is de hal wat aan de kleine kant, zeker vergeleken
met die van stations zoals Haarlem of Maastricht. Toch is de hal helemaal
niet zo klein als ze er op het eerste gezicht uitziet. Die vertekening
wordt veroorzaakt door de rechthoekige plattegrond dat lang, maar
relatief smal is. Ook de vier zware bogen doen de hal minder groot
lijken. De bogen zorgen er ook voor dat de hal vrij laag lijkt.
Die opvallende lengte wordt veroorzaakt doordat de hal de volledige
gevellengte van het hoofddeel inneemt. Dat de hal zo lang is komt
door de opmerkelijke positionering ervan. Ze ligt namelijk parallel
aan het perron, waar -normaal gesproken- de hal er haaks op staat.
In zo'n geval loopt de reiziger na de ingang rechtdoor naar het perron
of de perrontunnel. In Deventer ziet de binnenkomende reiziger, dankzij
de schuine positie van de ingang, de loketten schuin aan de rechterkant
en de hal schuin aan de linkerkant. Aan het einde van de hal gaat
men vervolgens rechtsaf de perrontunnel in.
Bij de perrontunnel is goed te zien dat het station gebouwd werd tijdens
een overgangsperiode in de architectuur. Is het stationsgebouw nog
vrij klassiek van bouw, met hier en daar wat jugendstil-elementjes
en diverse natuurstenen ornamenten, de tunnel is bijna revolutionair
te noemen. Ze is opvallend breed -zeker voor die tijd- en heeft bijna
uitsluitend rechte lijnen.. Wellicht werd hier een betonconstructie
gebruikt, maar hiervoor heb ik geen aanwijzingen kunnen vinden. Overigens
is nog maar een klein deel van de tunnel origineel, het grootste deel
is van later datum. Zo werd naderhand de tunnel doorgetrokken naar
een nieuwe toegang aan de achterzijde en werd in een later stadium
een lift ingebouwd.
Nog even terug naar de stationshal. Qua uiterlijk mag er dan niet
eens zo heel veel veranderd zijn, de indeling ervan -en dan met name
aan de rechterkant- is in de loop van de tijd nogal gewijzigd. Er
zijn nog "echte" loketten in het station, maar deze zit
tegenwoordig in een vrij kleine ruimte, direct rechts van de ingang.
Vóór 2002 zat op deze plek een bloemenkiosk. Op de plaats
van het vroegere plaatskaartenkantoor zit al sinds enige tijd een
AH-to-go. Zoals al op de voorgaande pagina ter sprake kwam werd de
uitgang pas enkele jaren geleden weer in ere hersteld, nadat het in
de decennia daarvoor was afgesloten. In die tijd maakten reizigers
gebruik van een extra uitgang aan de zijkant van het gebouw. Dit was
destijds niet gedaan om de reizigers een kortere route naar het busstation
te gunnen, wat overigens wel een prettige bijkomstigheid was, maar
had puur een economische reden. Het uitgangsportaal heeft namelijk
jarenlang een economische invulling gehad, zoals dit zo mooi genoemd
wordt. Aanvankelijk was hier een kiosk, maar in de laatste jaren was
in de uitgang een snackbar gevestigd. Dat de uitgang jarenlang was
afgesloten has trouwens óók een voordeel; de originele
houten deuren zijn hier nog op hun plek gebleven! Dit in grote tegenstelling
tot de ingang, waar de deuren aan het begin van de jaren tachtig werden
vervangen door automatische schuifdeuren. |
|
Boven:
De stationshal lijkt op het eerste gezicht nog vrijwel onveranderd,
afgezien dan van de OV-chipkaart-paal en de kaartautomaten. Maar
waarschijnlijk gaat dit beeld binnenkort veranderen als er toegangspoortjes
worden geplaatst. Naar verluid zullen deze letterlijk in één
van de bogen worden geplaatst.
|
|
Onder:
De perrontunnel ligt wat lager dan de stationshal. Ze ligt daardoor
ook iets onder het maaiveld. De overgang tussen het gemoderniseerde
deel (links op de achtergrond) en het nog authentieke deel van
de tunnel (rechts van het midden) is hier redelijk goed zichtbaar.
De betegeling van het nieuwere deel is beige kleurig en de tegels
staan vertikaal, bij het "oude" deel van de tunnel bestaan
de tunnelwanden nog echt uit geglaasde verblendsteen.
|
|
|
|
|
|
Onder:
Sinds 2009 is de uitgang weer in ere hersteld. Dat de uitgang
jarenlang een andere functie heeft gehad had uiteindelijk óók
een voordeel, de originele dubbele deuren zijn hierdoor nog aanwezig.
Dit in grote tegenstelling tot de ingang, waar deze in het begin
van de jaren tachtig werden vervangen door automatische schuifdeuren.
|
Onder:
En dit was de uitgang anno 2007, waarbij deze nog letterlijk geblokkeerd
werd door een snackbar. Overigens zijn de diverse verbouwingen
over het algemeen met respect voor het monumentale karakter van
het gebouw uitgevoerd. Zo bleef het tegeltableau, ondanks haar
-op dat moment- nogal nutteloze aanduiding, ongemoeid. Ook werden
de rolluiken achter de bogen opgehangen, zodat deze in geopende
toestand nauwelijks opvielen.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
versie: 25-04-2012 |