Home ] Terug naar de eerste pagina ] Vorige pagina ] [ Volgende pagina ]
   
 
DEVENTER

 

Interieur

 
   
   
   
De vrij forse omvang van het stationsgebouw, en dan met name het hoofddeel, doen wellicht vermoeden dat men bij het binnentreden van het gebouw in een grote en imponerende hal terechtkomt. Op het eerste gezicht lijkt dit een beetje tegen te vallen. Vergeleken met de andere grote(re) stations uit die tijd is de hal wat aan de kleine kant, zeker vergeleken met die van stations zoals Haarlem of Maastricht. Toch is de hal helemaal niet zo klein als ze er op het eerste gezicht uitziet. Die vertekening wordt veroorzaakt door de rechthoekige plattegrond dat lang, maar relatief smal is. Ook de vier zware bogen doen de hal minder groot lijken. De bogen zorgen er ook voor dat de hal vrij laag lijkt.
Die opvallende lengte wordt veroorzaakt doordat de hal de volledige gevellengte van het hoofddeel inneemt. Dat de hal zo lang is komt door de opmerkelijke positionering ervan. Ze ligt namelijk parallel aan het perron, waar -normaal gesproken- de hal er haaks op staat. In zo'n geval loopt de reiziger na de ingang rechtdoor naar het perron of de perrontunnel. In Deventer ziet de binnenkomende reiziger, dankzij de schuine positie van de ingang, de loketten schuin aan de rechterkant en de hal schuin aan de linkerkant. Aan het einde van de hal gaat men vervolgens rechtsaf de perrontunnel in.
Bij de perrontunnel is goed te zien dat het station gebouwd werd tijdens een overgangsperiode in de architectuur. Is het stationsgebouw nog vrij klassiek van bouw, met hier en daar wat jugendstil-elementjes en diverse natuurstenen ornamenten, de tunnel is bijna revolutionair te noemen. Ze is opvallend breed -zeker voor die tijd- en heeft bijna uitsluitend rechte lijnen.. Wellicht werd hier een betonconstructie gebruikt, maar hiervoor heb ik geen aanwijzingen kunnen vinden. Overigens is nog maar een klein deel van de tunnel origineel, het grootste deel is van later datum. Zo werd naderhand de tunnel doorgetrokken naar een nieuwe toegang aan de achterzijde en werd in een later stadium een lift ingebouwd.
Nog even terug naar de stationshal. Qua uiterlijk mag er dan niet eens zo heel veel veranderd zijn, de indeling ervan -en dan met name aan de rechterkant- is in de loop van de tijd nogal gewijzigd. Er zijn nog "echte" loketten in het station, maar deze zit tegenwoordig in een vrij kleine ruimte, direct rechts van de ingang. Vóór 2002 zat op deze plek een bloemenkiosk. Op de plaats van het vroegere plaatskaartenkantoor zit al sinds enige tijd een AH-to-go. Zoals al op de voorgaande pagina ter sprake kwam werd de uitgang pas enkele jaren geleden weer in ere hersteld, nadat het in de decennia daarvoor was afgesloten. In die tijd maakten reizigers gebruik van een extra uitgang aan de zijkant van het gebouw. Dit was destijds niet gedaan om de reizigers een kortere route naar het busstation te gunnen, wat overigens wel een prettige bijkomstigheid was, maar had puur een economische reden. Het uitgangsportaal heeft namelijk jarenlang een economische invulling gehad, zoals dit zo mooi genoemd wordt. Aanvankelijk was hier een kiosk, maar in de laatste jaren was in de uitgang een snackbar gevestigd. Dat de uitgang jarenlang was afgesloten has trouwens óók een voordeel; de originele houten deuren zijn hier nog op hun plek gebleven! Dit in grote tegenstelling tot de ingang, waar de deuren aan het begin van de jaren tachtig werden vervangen door automatische schuifdeuren.
Boven: De stationshal lijkt op het eerste gezicht nog vrijwel onveranderd, afgezien dan van de OV-chipkaart-paal en de kaartautomaten. Maar waarschijnlijk gaat dit beeld binnenkort veranderen als er toegangspoortjes worden geplaatst. Naar verluid zullen deze letterlijk in één van de bogen worden geplaatst.
 
Onder: De perrontunnel ligt wat lager dan de stationshal. Ze ligt daardoor ook iets onder het maaiveld. De overgang tussen het gemoderniseerde deel (links op de achtergrond) en het nog authentieke deel van de tunnel (rechts van het midden) is hier redelijk goed zichtbaar. De betegeling van het nieuwere deel is beige kleurig en de tegels staan vertikaal, bij het "oude" deel van de tunnel bestaan de tunnelwanden nog echt uit geglaasde verblendsteen.
 
 
Onder: Sinds 2009 is de uitgang weer in ere hersteld. Dat de uitgang jarenlang een andere functie heeft gehad had uiteindelijk óók een voordeel, de originele dubbele deuren zijn hierdoor nog aanwezig. Dit in grote tegenstelling tot de ingang, waar deze in het begin van de jaren tachtig werden vervangen door automatische schuifdeuren.
Onder: En dit was de uitgang anno 2007, waarbij deze nog letterlijk geblokkeerd werd door een snackbar. Overigens zijn de diverse verbouwingen over het algemeen met respect voor het monumentale karakter van het gebouw uitgevoerd. Zo bleef het tegeltableau, ondanks haar -op dat moment- nogal nutteloze aanduiding, ongemoeid. Ook werden de rolluiken achter de bogen opgehangen, zodat deze in geopende toestand nauwelijks opvielen.
 
 
 
 
 
 

 

 

  Free counter and web stats versie: 25-04-2012