Op het perron staan drie perrongebouwen. De twee kleinere perrongebouwen "A" en "C" staan aan respectievelijk de noordzijde (richting Leiden) en aan de zuidzijde (richting Delft) van het perron, en zijn in gebruik als dienstruimten. Perrongebouw C heeft vroeger ook dienst gedaan als seinhuis.
Op het midden van het perron staat Perrongebouw B. Dit is veruit de grootste van de drie. Hij is ook het mooist afgewerkt. Dit lange gebouw is met een restaurant en diverse wachtkamers bijna een stationsgebouw op zich. Boven de toegangsdeuren, in het midden van het gebouw, is een fronton met daar op een fraai reliëf. Aan weerszijden van de toegangsdeuren zijn twee gevelstenen met daarop respectievelijk: ANNO en 1888.
Het grootste deel van dit perrongebouw is helaas niet meer origineel. Op 15 oktober 1989 raakte het perrongebouw en een deel van de overkapping door brand zwaar beschadigd. De restauratie van het station, die op dat moment al volop aan de gang was, kon voor een groot deel opnieuw worden gedaan. Besloten werd om het perrongebouw en de overkapping weer in oude staat te herstellen. De gevels konden, aan de hand van bouwtekeningen, weer in oude staat worden hersteld. Zelfs de zandstenen reliëfs konden worden gereconstrueerd. Architect J. Bak ontdekte namelijk dat dezelfde zandsteengroeve die de originele ornamenten leverde nog steeds bestond! Wel werd de constructie aangepast. Dit werd gedaan om de perronkappen beter te ondersteunen. In het najaar van 1991 kon het herbouwde perrongebouw weer worden opgeleverd.

Boven: Het fraai afgewerkte centrale perrongebouw, oftewel perrongebouw B.

Onder: Perrongebouw "C", ingeklemd tussen de twee perronkappen.

Onder: Datzelfde perrongebouw B, maar dan vlak na de brand van 1989.