Ongetwijfeld één van de stations dat het kortst bestaan heeft: Amsterdam De Vlugtlaan. Veertien jaar na de opening van dit station werd het alweer gesloten en korte tijd later gesloopt.
Tussen de Amsterdamse stations Sloterdijk en Lelylaan, werd aan de Bos-en-Lommerweg een tijdelijk station gebouwd. Als het aan de Spoorwegen had gelegen was het een heel simpel stationnetje geworden, omdat de aanleg van de aanleg van de Ringlijn, de westelijke metrolijn, al gepland was. Bovendien twijfelde de NS aan het nut van het stationsgebouwtje.
De gemeente dacht hier echter anders over en dwong de NS min of meer om een volwaardig station te realiseren. Het werd geen viaductstation, omdat het niet over een weg was gebouwd, maar ernaast. Hoewel de ingangen van het station onder het spoorviaduct waren geplaatst, werden de perrons op de spoordijk gebouwd. De stationshal werd onder de spoorbaan in het dijklichaam gebouwd. Aan weerszijden van de stationshal waren twee glazen trappenhuizen. Uit het platte blauwkleurige dak van elk trappenhuis stak een hoge rode schoorsteen. De daken van de trappenhuizen liepen in een vloeiende lijn schuin omhoog en gingen vervolgens naadloos over in de korte, maar mooie, blauwe perronkappen. Deze perronkappen werden ondersteund door rode spanten. Tussen de twee kappen was een gebogen witte spant gemonteerd. Aan deze spant was de bovenleiding opgehangen.
In 1996 was de aanleg van de metrolijn al in volle gang. Omdat de geplande metrohalte bij het station De Vlugtlaan pal naast het stationsgebouw moest komen, werd al een deel van het stationsgebouw gesloopt. Eén van de trappenhuizen ging daarbij al verloren. De Ringlijn werd in juni 1997 in gebruik genomen. Dit betekende in feite het definitieve einde van station. Het werd in 2000 gesloten. Een jaar later werd het restant van het station gesloopt.