|  
             In de loop van de jaren is er het nodige 
              aan het stationsgebouw verbouwd. Aan het begin van de jaren twintig 
              wordt het station flink uitgebreid. Aan het stationsgebouw verandert 
              ook het nodige. De lage rechter goederenvleugel, naast het Koninklijk 
              Paviljoen, werd gesloopt om plaats te maken voor het stationspostkantoor. 
              Dit gebouw is een ontwerp van J.th. J. (Joseph) Cuypers, inderdaad 
              de zoon van
 Zijn vader af hem daarbij advies. Dit postkantoor 
              heeft tot de jaren zestig dienstgedaan. Daarna verhuisde het postkantoor 
              naar een nieuw pand aan het Oosterdok, vlak naast het station. 
              In de jaren dertig wordt het spoor in Amsterdam-Oost opgehoogd. 
              Vanaf het Centraal Station en het nieuw te bouwen Amstelstation 
              werd het spoor verhoogd aangelegd. Om de Rietlanden per spoor bereikbaar 
              te houden wordt het viaduct over de Nieuwe Vaart op twee verschillende 
              hoogten gebouwd, een situatie die tot op de dag van vandaag nog 
              bestaat. Over het Oosterdok werden rolbasculebruggen gebouwd. Ook 
              wordt het spoor geëlektrificeerd.  
              In de jaren 1954-1956 werd de stationshal gemoderniseerd en werd 
              de ingang van het gebouw gewijzigd. Vanaf de jaren zeventig wordt 
              de beveiliging gemoderniseerd. De karakteristieke seinbruggen ten 
              westen en oosten van het station verdwijnen, en ook worden diverse 
              seintorens gesloopt. Alleen de seintoren op het vijfde perron blijft 
              nog een tijdje in gebruik.  
              In 1974 werd het station Rijksmonument. Korte tijd later startte 
              een omvangrijke restauratie van Het Centraal Station.  
              Aan het einde van de jaren zeventig wordt in Amsterdam de metro 
              aangelegd. Het metrostation komt echter niet onder het Centraal 
              station te liggen maar een eindje er vandaan. Vanaf 1980 begint 
              een omvangrijke renovatie waarbij vooral de stationshal flink wordt 
              aangepakt, maar ook de ingang van het stationsgebouw ondergaat (wederom) 
              een wijziging. De tunnelingang, die in de jaren vijftig was gebouwd, 
              verdwijnt weer en de oorspronkelijke toegangen worden weer in ere 
              hersteld. In plaats van de originele houten deuren werden nu moderne 
              automatische schuifdeuren geïnstalleerd. Tevens worden de luifels 
              boven de ingang en langs de zijvleugels gerestaureerd..  
           | 
           
            
             
              Boven: 
                Het Centraal Station aan het einde van de jaren zeventig. De bus 
                stopte toen nog voor de hoofdingang.  
                (dia, eigen collectie) 
             
           |