STEENWIJK
Het huidige station
| STATION II | ||
| Decoratie: | G. van Iersel (metaalplastiek vóór het gebouw) | |
| Het tweede en huidige
stationsgebouw van Steenwijk werd vrijwel gelijktijdig met dat van Bergen op Zoom
ontworpen. Er zijn dan ook een aantal opvallende overeenkomsten. Zo is de hoofdopzet
vrijwel hetzelfde; het gebouw bestaat in beide gevallen uit twee aparte bouwdelen,
die middels een gezamenlijke toegang worden verbonden. In Bergen op Zoom was dit
(oorspronkelijk) een brede, open -maar wel overdekte- doorgang naar het perron,
in Steenwijk is dit een met glaswanden en schuifdeuren afgesloten passage. Een
ander verschil is dat in Steenwijk het restaurant weer "gewoon" op straatniveau
was. Mede hierdoor werd het stationsgebouw een stuk lager dan het Brabantse gebouw.
Ook is het qua gevellengte iets kleiner, maar daarentegen wel aanzienlijk dieper.
Met een totale gevellengte van circa 80 meter is het gebouw uiteraard veel groter
dan haar voorganger. Daarbij dient men wel rekening te houden met het feit dat
het vroegere postkantoor zo'n tweederde van het totale gebouw innam. Door een
slimme truc wordt die scheve verhouding echter grotendeels gemaskeerd. Beide bouwdelen
beschikken namelijk aan de voorzijde over een verhoogd gedeelte, om zo de verschillende
functies te onderscheiden. Bij het postkantoor is deze verhoging een volwaardige
bouwlaag en is daardoor een stuk hoger dan dat van het stationsgedeelte. Daar
dient het louter en alleen om het gebouw wat meer "vulling" te geven.
Het hoge deel van het postkantoor is -en dat is die slimme truc- weliswaar aanzienlijk
forser dan dat van het stationsgebouw, maar is zeker niet twee keer zo breed.
Aan de buitenzijde is vooral de gevelbekleding opvallend, ze bestaan uit talloze
witte vierkante reliëftegels, die het gebouw ontegenzeggelijk een eigen gezicht
geeft. Of deze mooi of lelijk is mag men zelf beoordelen. Aan de buitenzijde vallen
verder de forse luifels op, die één geheel met het dak van de lage
gedeelten van het gebouw vormen, waaronder de ingang van het station. Die ingang bevindt zich tussen de twee bouwdelen en geeft toegang aan een ruim twintig meter lange en zes meter brede gang. Daar vond men aan de linkerkant de toegang naar het postkantoor en rechts de publieksruimten van het stationsgebouw. De corridor gaf -en geeft nog steeds- rechtstreeks route naar het perron. De ruimte doet helaas wat somber aan, ondanks alle tl-verlichting en de vijf forse lichtkoepels in het plafond. Voornaamste oorzaak zijn de donkere wanden, die bestaan uit donkerbruine geglazuurde stenen. Ook de relatief forse lengte speelt hierbij een rol. Opvallend detail hier is een rond venster, niet ver van de doorgang naar het perron. Het eigenlijke stationsgebouw heeft een bijna vierkante plattegrond en had oorspronkelijk een nogal opmerkelijke indeling. Men zou verwachten dat de loketten in de buurt van de ingang waren. In werkelijkheid was het plaatskaartenkantoor in het achterste deel van het gebouw, nabij de deur naar het perron. Hierdoor was er volop ruimte voor een riant restaurant, die een flink deel van de beschikbare ruimte innam. Het restaurant bevond zich in het voorste deel van het gebouw, waar het -dankzij de brede luifel- zelfs over een deels overdekt terras beschikte. Dat terras werd duidelijk afgebakend door een grote, L-vormige gemetselde plantenbak, waarop buitenlampen waren gemonteerd. Helaas is deze afbakening al lang geleden verdwenen, waarschijnlijk gebeurde dit rond de laatste eeuwisseling. Nog even terug naar de luifel, die aan de voor- zij- en perrongevel van het gebouw voor wat beschutting zorgt. Beschutting is er ook op het perron, in de vorm van een perronoverkapping. Deze is met een lengte van circa tachtig meter is deze iets korter dan de totale gevellengte van het gebouw, maar in de dagelijkse praktijk lijkt het voldoende te zijn. Halverwege de overkapping prijkten twee grote, vierkante uurwerken. Een wat minder geslaagde wijziging is de vervanging van deze klokken door ronde exemplaren. Datzelfde geldt ook voor het uurwerk boven de ingang. Deze had vierkant moet blijven, omdat dit nu eenmaal beter past bij een "kubistisch" vormgegeven stationsgebouw. Dat de exemplaren op de kolommen van de perronoverkapping zijn vervangen is logischer, maar had dan wel even de kolommen overgeschilderd… Het stationsgebouw ziet er na bijna een halve eeuw nog praktisch hetzelfde uit als toen het in 1973 werd opgeleverd. Toch is er -met name in de afgelopen twintig jaar- veel veranderd. Zo sloot het loket in 2003 en ook het restaurant heeft allang een andere huurder, al heeft het nog altijd een horecabestemming. Ook het postkantoor bestaat al heel lang niet meer. Wel bleef een klein deel van het gebouw nog jarenlang in gebruik als Buisiness Point. Ook heeft het een tijdje dienstgedaan als infocentrum Poly Plasticum, tot deze in 2013 verhuisde naar Zwolle. Sindsdien staat het combinatiegebouw grotendeels leeg en woedt er al jarenlang discussie over de toekomst ervan… |
 |
 |
 |
 |
 |
 | |
 |
 |
[ Vorige pagina ] | |
|
|
versie: 16-09-2022