Aan het begin van de twintigste eeuw nam het treinverkeer naar IJmuiden flink toe. Niet alleen het personenvervoer maar ook het goederenvervoer, en dan met name het vervoer van vis, groeide. Al snel wordt het station uitgebreid. Rond 1910 werd de goederenloods, aan de linkervleugel van het stationsgebouw verlengd. Voor het vistransport werd een apart station gebouwd. Dit visstation had niet minder dan zeven sporen en drie overdekte perrons.
Aan het einde van de jaren twintig werd de spoorlijn verdubbeld en voorzien van bovenleiding. De constructie van deze bovenleiding, waarbij tussen de portalen een zogenoemd draadjuk was bevestigd waaraan de stroomdraden waren opgehangen, werd vrijwel alleen op dit traject gebruikt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd IJmuiden zwaar getroffen. Bijna eenderde van het dorp werd met de grond gelijk gemaakt. Ook de havens en het station liepen zware schade op. Het visstation werd compleet verwoest. Na de oorlog werd het zwaar beschadigde stationsgebouw hersteld. Maar daarbij het gebouw niet meer in oude staat teruggebracht. Zo verdween het puntgeveltje en. De goederenloods kreeg een plat dak en het karakteristieke puntgeveltje maakte plaats voor een simpele dakkapel. Maar ook andere kenmerkende details zoals het erker-achtige uitbouwtje naast de voordeur van de stationswoning, de schoorstenen en de stationsklok keerden niet meer terug. Ook kwam er een (niet zo fraaie) voorbouw voor het stationsgebouw. Het stationsgebouw verloor veel van haar oorspronkelijke karakter. Het verwoeste visstation moest het voortaan doen met een betonnen overkapping

Boven: Een unieke foto van het stationsgebouw. Het is niet bekend waneer deze foto gemaakt is, maar aan de auto te zien zal dit ergens rond 1930 zijn.

Onder: Het emplacement zoals dit er tot de jaren zeventig heeft gelegen.

Onder: De zwaar beschadigde stationshal. Dit is, voor zover ik na kon gaan, de enige foto van het interieur van het stationsgebouw.