Eeuwenlang was Hilversum een klein agrarisch dorp. Vanaf de 17e eeuw ontstond in Hilversum een knooppunt van (vaar)wegen. Hierdoor kwam de nijverheid op gang en groeide het dorp snel.
Rond 1870 begon de HIJSM met de aanleg van de Oosterspoorlijn, de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort-Zutphen. Bij Hilversum kwam een aftakking naar het Utrechtse Maliebaanstation. In Hilversum verrees een enorm stationsgebouw. Het was ontworpen door de Amsterdamse architect A.L. van Gendt, die ook het Utrechtse Maliebaanstation ontwierp.
Dankzij de snelle verbinding met Amsterdam werd Hilversum een van de eerste forenzenplaatsen. Veel, met name rijkere Amsterdammers, kochten een (tweede) huis in het Gooi.
In 1892 werd het tweede perron verbreed en verhoogd en kreeg het een overkapping.
Omdat Hilversum zich ook aan de andere kant van het spoor snel uitbreidde, werd rond 1910 een ijzeren voetgangersbrug over de sporen gebouwd. In 1954 werd de kreeg de oostzijde van het spoor een eigen ingangsgebouw, naar een ontwerp van K. van der Gaast. Er werd ook een voetgangerstunneltje aangelegd naar de perrons en het hoofdgebouw. Hierdoor raakte de voetgangersbrug overbodig en werd het in 1965 gesloopt.
Het stationsgebouw werd, ondanks jarenlange protesten van zowel de inwoners als de gemeenteraad van Hilversum, in 1990 gesloopt.