Duiven

[ Home ] [ Terug naar periode 1965-1985 ] [ Vorige station ] [ Volgende station ]

DUIVEN



Afkorting:	Dvn
Maatschappij:	Nederlandse Spoorwegen (NS)
Architect:	C. Douma
Decoraties:	"Spacecowboys" (A. Dedden en P. Keizer)
Bouwjaar:	1980
Baanvak:	Arnhem - Zevenaar

Aan het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw maakten een aantal voormalige stations hun rentree. Vaak waren deze al decennialang niet meer in de spoorboekjes te zien geweest, maar werden nu weer heropend. De reden hiervoor was dat de plaatsen waarin deze staan snelgroeiende kernen waren geworden, zodat een station nu wel levensvatbaar kon zijn. De bekendste voorbeelden hiervan zijn te vinden in Capelle aan den IJssel, Veenendaal, Rosmalen en Houten. Maar ook in het Gelderse Duiven kreeg het station een nieuwe kans. Opmerkelijk detail: van de hier genoemde voorbeelden bleef alleen het station van Veenendaal op dezelfde plek waar het in het verleden ook al stond. De andere stations -waaronder ook Duiven- werden op een nieuwe, gunstiger plek gebouwd.
Het dorp Duiven ligt een kleine tien kilometer ten oosten van Arnhem, in een gebied dat Liemers wordt genoemd. Eeuwenlang behoorde de streek tot het hertogdom Kleef en later Pruissen. Pas sinds 1816 hoort de Liemers officieel bij Nederland. Duiven was van oudsher agrarisch. Later kwam er wat industrie, waaronder een steenfabriek, een bierbrouwerij en een pannenfabriek. Duiven kreeg al in 1856 een eigen station aan de nieuwe internationale spoorlijn tussen Arnhem en het Duitse Elten. Dit was het laatste deel van de Rhijnspoorweg, de spoorlijn Amsterdam-Elten, via Utrecht, Arnhem en Zevenaar. Deze werd aangelegd door de Nederlandsche Rhijnspoorweg Maatschappij (NRS), die de lijn ook enige tijd exploiteerde. Duiven kreeg een bescheiden stationnetje, met een heel eenvoudig haltegebouwtje. Veel meer dan een dienstwoning met daar in wat stationsfaciliteiten was het niet. Het contrast met het riante stationsgebouw van het naburige Zevenaar kon haast niet groter…
Desondanks bleek de accommodatie in de praktijk voldoende. In tegenstelling tot vrijwel andere soortgelijke NRS-stations -die vroeg of laat van een ruimere stationsbehuizing werden voorzien- behield Duiven tot de opheffing van het station in 1936 haar oorspronkelijke haltegebouwtje. En ook nadien bleef het nog enige jaren staan. Maar op 5 september 1944 ging het voormalige stationsgebouwtje verloren. Tijdens die Dolle Dinsdag reed een olietrein langs Duiven, toen deze door Britse gevechtsvliegtuigen onder vuur werd genomen. De brandende trein kwam bij het vroegere station tot stilstand, waardoor ook het haltegebouwtje vlam vatte en volledig uitbrandde. Kort hierna werden de restanten gesloopt.
Bijna 45 jaar lang moest Duiven het zonder station doen. Maar aan het einde van de vorige eeuw maakte dit dorp een enorme groeispurt mee. In 1981 had de toenmalige minister van ruimtelijke ordening Beelaerts van Blokland Duiven aangewezen als groeikern. In amper vijftien jaar tijd schoot het inwonertal omhoog, van ruim 10.000 naar bijna 25.000 inwoners. Er werden dan ook diverse nieuwbouwwijken uit de grond gestampt, om deze snelle bevolkingsgroei op te kunnen vangen. Ook kreeg Duiven een hernieuwde aansluiting op het spoornet, deze was zelfs al ruim voordat deze groei begon gerealiseerd. Het nieuwe station werd niet op dezelfde plek als vroeger gebouwd, maar schoof een kleine vierhonderd meter in oostelijke richting op. Die nieuwe plek sloot veel beter aan bij de geplande uitbreidingen, iets wat voor vergelijkbare stations als Heeze, Rosmalen en later ook voor Houten gold.
Het nieuwe station Duiven was identiek aan het vrijwel gelijktijdig geopende nieuwe station van Elst, dat eveneens naar een gunstiger gelegen locatie was verplaatst. Ook in Duiven bestaat het station uit twee even grote gebouwtjes, waarbij het gebouwtje langs spoor 1 (waarvandaan de treinen richting Arnhem vertrekken) van een plaatskaartenkantoortje was voorzien. De twee gebouwtjes hebben een breed, plat dak, met aan de onderzijde schuine vlakken. Het was het tweede station dat met dit type gebouwtjes werd uitgerust. Genoemd was al het vernieuwde -en eveneens verplaatste- station Elst, in 1982 werd het derde, en laatste exemplaar in Velp in gebruik genomen. Die laatste kreeg overigens maar één gebouwtje.
De tijd van de snelle groei in Duiven is allang weer voorbij, tegenwoordig loopt het aantal inwoners zelfs weer wat terug. Internationale treinen, die dagelijks door Duiven denderen, stoppen er niet. Zelfs de regionale trein naar Emmerich en Düsseldorf laat het station links liggen. De treinen die er wel stoppen zijn de Arriva-treinen naar Arnhem of richting Doetinchem en Winterswijk. Op doordeweekse dagen wordt het station ook aangedaan door de treinen van Breng. Het station behield opvallend lang een loket, pas rond 2012 werd deze definitief opgeheven. In diezelfde tijd werd het bijzonder rommelige stationsgebied volledig heringericht, waarbij de omgeving aanzienlijk overzichtelijker werd...

Boven: Het huidige station Duiven werd op 1 juni 1980 in gebruik genomen, kort voordat Duiven als groeikern werd aangewezen. De halte is qua opzet identiek aan dat van Elst, dat vrijwel gelijktijdig werd gebouwd. Ook in Duiven bestaat het uit twee gebouwtjes, voor elk perron een exemplaar. In het gebouwtje langs spoor 1 (op de voorgrond) was een loketruimte en een wachtgelegenheid. Het tegenoverliggende gebouwtje heeft eveneens een afgesloten gedeelte en een wachtruimte. De foto hieronder toont het “interieur” van het gebouwtje langs spoor 1. Station Duiven behield opmerkelijk lang haar loket, zelfs in het Syntus-tijdperk was deze nog in gebruik. Pas rond 2012 werd deze geschrapt, wellicht gebeurde dit toen Syntus haar concessie verloor en de treindiensten door Arriva werden overgenomen. Het voormalige plaatskaartenkantoor doet nog steeds dienst, voornamelijk als dienstruimte en/of berging. Ook is er een openbaar toilet te vinden.



Onder: Het station telt twee vrij korte perrons van circa 175 meter, waarbij het perron langs spoor 1 enkele meters langer is dan het andere platform. Ondanks het feit dat dit station aan een geëlektrificeerde spoorlijn staat stoppen er uitsluitend dieseltreinen. In 2001 nam Syntus de treindiensten over van NS, sinds 2012 wordt het station bediend door de treinen van Arriva. De treinen van VIAS, de “Regional Express” Arnhem-Düsseldorf, stoppen hier niet. Opvallend is dat beide perrongebouwtjes (op deze foto niet te zien) op de uiteinden van de perrons staan. Bij de “zusterstations” Elst en Velp is dit trouwens ook zo....


Onder (beide afbeeldingen): Het eerste stationsgebouw van Duiven was eveneens een zeer eenvoudig bouwwerkje. Het was in feite een (forse) baanwachterswoning, waarin wat ruimte voor stationsfaciliteiten was vrijgemaakt. Dat eerste station stond niet op dezelfde plek als het huidige exemplaar, maar wat meer naar het westen, nabij de overweg in de Eltensestraat. Zoals zoveel onrendabele stations werd Duiven in de jaren dertig van de vorige eeuw gesloten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakt het -inmiddels voormalige- stationsgebouwtje zodanig beschadigd dat het moest worden gesloopt. Tegenwoordig is bij de plek waar het heeft gestaan een skatepark. Schuin tegenover staat de enige echte herinnering aan het oorspronkelijke station; het stationskoffiehuis. Tegenwoordig is het een pannenkoekenrestaurant.
Bron: Stationsweb.nl


Onder (beide foto’s): Bij het station staan twee opvallende kunstobjecten. Op een bankje aan de zuidkant van het spoor (zijde spoor 2) zit een jong hertje te kijken naar een leeuw, die aan de overzijde van het spoor ligt. Het heet dan ook toepasselijk: “Mama, ik zie een Leeuw”, en werd gemaakt door twee beeldend kunstenaars, die onder de naam “Spacecowboys” opereren. Het glimmende hertje is gemaakt van aluminium, de stoere leeuw van gegoten brons. De beelden zijn in 2012 geplaatst, ter gelegenheid van de herinrichting van het stationsgebied. Vóór die tijd was het stationsplein ronduit rommelig te noemen...

versie:3-06-2025