COEVORDEN
|
Vanaf 1918 werd een Coevorden een waar regionaal spoorknoppunt.
Men kon met de trein rechtstreeks naar Stadskanaal, Zwolle, Almelo en het Duitse
Gronau rijden. Daarnaast reden er interlokale trams naar Zwolle en Ter Apel (D.S.M.)
en baar Assen en Nieuw Amsterdam (E.D.S.). Daarbij moet echter wel worden aangemerkt
dat de beide trambedrijven ieder over een eigen tramstation beschikte. Het station
van de D.S.M. stond aan de Krimweg, een paar honderd meter ten zuiden van het
treinstation, het tramstation van het concurrerende E.D.S stond hiervandaan zo'n
zeshonderd meter noordelijker. Erg lang plezier had men trouwens niet van dit
spoorknooppunt, want al in de jaren dertig van de twintigste eeuw werd het reizigersvervoer
iop het spoor tussen Emmen en Gasselternijveen gestaakt. Later zouden ook alle
tramlijnen vedwijnen. Bovendien werd Coevorden niet het grensstation zoals wellicht
was verwacht. Kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd het reizigersvervoer
naar Duitsland geschrapt, een bombardement in 1945 -waarbij de spoorbrug over
het Coevorden-Vechtkanaal werd verwoest- betekende een voorlopig einde van alle
treinverkeer naar het buitenland. Pas in 1951 zou de spoorverbinding met Duitsland
weer worden hersteld, echter alleen voor goederenverkeer. Het station degradeerde door dit alles tot een halte aan een secundaire lijn. Het stationsgebouw werd hierdoor te ruim bemeten, Bovendien leed het gebouw aan scheurvorming. Ergens in de jaren vijftig werd het al voor het grootste deel witgepleisterd, maar dit was slechts een oppervlakkige ingreep. Halverwege de jaren zeventig bleek het gebouw niet meer te redden en viel het ten prooi aan de slopershamer. Op de plek van het oude stationsgebouw kwam een aanzienlijk kleinere stationsbehuizing. Ze bestaat in feite uit twee losse gebouwtjes, met daartussenin een overdekte doorgang. Het rechter gebouwtje is de grootste van de twee, hier waren vroeger het plaatskaartenkantoor en enkele dienstruimten. In het andere gebouwtje was een kiosk ondergebracht. Een "zwevende" vouwkap verbindt het geheel. De wachtruimte werd verplaatst naar het perron. Het station kreeg tijdens de ombouw tevens een nieuw, centraal eilandperron, voorzien van een wachtruimte onder een perronoverkapping. Het vernieuwde station werd in het najaar van 1976 in gebruik genomen. Er is in de ruim 45 jaar dat het huidige stationsgebouw bestaat enorm veel veranderd op en bij het station. Zo heeft het stationsgebouw nog dieseltractie meegemaakt en werd vanuit het gebouw de klassieke beveiliging bediend. Beiden verdwenen in 1987, toen het spoor tussen Zwolle en Emmen werd geëlektrificeerd. Vooral in de afgelopen twintig jaar werden station en omgeving met enige regelmaat verbouwd. In 2004 verloor het gebouw haar loket. Het kreeg vervolgens een andere bestemming én een ander uiterlijk. Om het gebouw er aantrekkelijker uit te laten zien verdwenen de donkerbruine wanden achter gladde gevelbeplating, die als een soort mozaïek in verschillende vormen én verschillende kleuren was aangebracht. In diezelfde tijd trok de Bentheimer Eisenbahn zich terug op het bedrijventerrein "de Heege", waardoor het goederenemplacement bij het station overbodig werd. Nadat deze rond het jaar 2010 voor een groot deel was opgebroken volgde in 2017 het restant van het ooit zo imposante emplacement. Van de meer dan tien sporen bleven er slechts drie over, de twee perronsporen en een passeerspoor. Het voormalige goederenterrein in inmiddels volledig heringericht. De voormalige goederenloods, die tot dan toe nog rijp voor de slopershamer leek, kreeg een welverdiende opknapbeurt en een herbestemming. Ondertussen werd ook het gebied direct ten westen van het station herontwikkeld, tot een woon- en werkgebied. Om deze wat beter bereikbaar te maken werd voor fietsers en voetgangers een tunnel onder het spoor gebouwd. Tegelijkertijd werd ook het stationsgebouw onder handen genomen. De "mozaïekbeplating" verdween weer en het gebouw kreeg haar oorspronkelijke donkere uiterlijk weer terug, Als tegenhanger hiervoor kreeg de corridor een lichte beplating, waarop een plattegrond van het achttiende eeuwse Coevorden werd geprint. Een grappig -maar waarschijnlijk onbedoeld- detail vormt de deur naar de vroegere Kiosk; deze heeft nog een typische jaren tachtig NS-deurgreep. Overigens is deze ruimte al sinds jaar en dag het domein van Bureau Handhaving. Het vroegere plaatskaartenkantoor heeft al sinds het opheffen van de loketten een horecafunctie, zo is hier sinds enkele jaren een vestiging van Domino's te vinden. In de toekomst zal het spoortje naar Duitsland wellicht weer door passagierstreinen gebruikt gaan worden. Enkele jaren geleden werd het reizigersvervoer tussen Bad Bentheim en Neuenhaus weer opgepakt en het is zeer wel mogelijk dat deze reizigersdiensten in de toekomst worden doorgetrokken naar Coevorden en Emmen. Er wordt zelfs hardop nagedacht over de heraanleg van het spoor tussen Emmen en Stadskanaal, maar of dat er ooit van komt waag ik te betwijfelen. De voorbereidingen voor het reizigersvervoer tussen Ennen en Neuenhaus zijn trouwens al wel volop gaande... |
 |
| |
 |  |
| |
 |  |
|
|
 |  |
|
|
versie: 29-04-2022