Home ] Terug naar de eerste pagina ] [ Vorige pagina ]
  
 
BERGEN OP ZOOM

 

Het huidige station

STATION II 
  
Decoratie:J. Dijker
 
  
  
Het tweede, en huidige, stationsgebouw kwam begin 1972 gereed. Dit gebouw is -niet bepaald verassend- een ontwerp van C. Douma, die destijds voor een aardige uitdaging stond. Als het aan de NS had gelegen was het nieuwe ontvangstgebouw een éénlaags bouwwerk geworden, vergelijkbaar met stationsgebouwen van Emmen of Gorinchem. Maar het toenmalige gemeentebestuur verzette zich tegen deze plannen en vond dat de monumentale Stationsstraat een waardige afsluiting verdiende. De Spoorwegen zagen dit uiteindelijk ook in. Zoals op de vorige pagina al aangegeven werd eerst geprobeerd om middels samenbouw het nieuwe stationsgebouw een aanzienlijk grotere uitstraling te geven. Toen dit mislukte besloot Douma evenzogoed een ruim acht meter hoog ontvangstgebouw te ontwerpen. Die hoogte kon onder meer worden bereikt door het restaurant naar de eerste verdieping te verplaatseen.
Dit stationsgebouw werd vrijwel gelijktijdig met dat van Steenwijk ontworpen en de gelijkenis in de hoofdopzet is dan ook opmerkelijk; in beide gevallen is sprake van twee separate gebouwen, waarbij het rechter gebouw het eigenlijke stationsgebouw is. Bij beiden worden de twee gebouwen door een soort corridor met elkaar verbonden. Dit is in Steenwijk een gezamenlijke ingang voor zowel het stationsgebouw als het postkantoor, die in het linker gebouw was gehuisvest. Omdat in Bergen op Zoom geen samenbouw mogelijk was werd hier het linker gebouw een wat groot uitgevallen fietsenstalling. De corridor is hier slechts een brede doorgang naar het perron, met in het midden een kleine kiosk. Vanuit deze doorgang was, en is nog altijd, de ruime hal te bereiken. Deze valt vooral op door haar hoogte. Naast het lokettenfront bevindt zich de trap naar het restaurant, welke zich op een insteekverdieping boven de dienstruimten bevond. Maar zoals zo vaak bleek ook hier een restaurant op een bovenverdieping van een stationsgebouw geen succes. Wat vooral opvalt is het vele glas. Alleen de dienstruimten zijn voor de buitenwereld afgeschermd met gesloten wanden. Aan de voorzijde is dit een betonnen wand, dat in een roestbruine kleur werd geschilderd. Over de volle breedte zijn betonmozaïeken aangebracht, gemaakt door beeldend kunstenaar J. Dijker. Daarboven verspringt de gevel wat naar voren en is er een grote glazen wand. Hier bevond zich het reeds genoemde restaurant. De vloer van deze uitbouw onderbreekt ook een groot deel van de aangrenzende zijgevel, hier was vroeger een terras. Die is er trouwens nog altijd, maar wordt al jaren niet meer gebruikt voor horecadoeleinden. Wat verder opvalt is dat het gebouw rijkelijk van luifels en andere vormen van beschutting is voorzien. Genoemd is al de corridor naar het perron. Maar ook het dak van het stationsgebouw kan als een grote luifel worden beschouwd, ook is er beschutting onder de uitbouw en het aangrenzende terras. De corridor is trouwens voorzien van vierkante lichtkoepels, zodat ook hier meer dan voldoende daglicht voor handen is. In die doorgang is een kiosk gebouwd, zodat het stationsgebouw feitelijk uit drie gebouwen bestaat. Via die corridor is het perron te bereiken. Ook kwam er een tunneltje, zodat haastige reizigers niet meer voor gesloten spoorbomen hoeven te wachten. Dit tunneltje werd tevens een toegang voor de stadsdelen ten oosten van het spoor.
In de afgelopen halve eeuw is het stationsgebouw voor wat betreft de buitenkant nauwelijks veranderd, al is het uurwerk boven de ingang niet meer de originele. Ook is het NS-logo, die oorspronkelijk uit neonverlichting bestond, vervangen door een exemplaar met TL-verlichting. Het restaurant hield het ruim 25 jaar vol, maar moest in 1997 dan toch haar deuren sluiten. De loketten werden in 2004 opgeheven. Hierna kon nog een tijdje het kaartje in de Kiosk worden gekocht, maar ook dit is al geruime tijd niet meer mogelijk. Het ooit zo belangrijke station heeft veel van haar glans verloren, het voortbestaan van het stationsgebouw is zelfs een tijd onzeker geweest. Inmiddels is een eventuele sloop voorlopig van de baan. De vraag blijft of dit veel te grote gebouw in haar huidige vorm zal blijven bestaan…

.
Boven en onder: Het huidige stationsgebouw bestaat inmiddels een halve eeuw en is in die tijd -op enkele details na- nauwelijks veranderd. Dankzij het vele glas ie het gebouw ook van binnen erg licht. De foto hieronder toon echter een wat meer gesloten deel van het gebouw. Mede daardoor valt het brede dak extra op, dat -dankzij de smalle vensterstrook eronder- bijna lijkt te zweven. Ook duidelijk zichtbaar is het terras van het vroegere restaurant. Op de plek van het vroegere Van Gend & Loos-gebouw zijn tegenwoordig fietsenstallingen. Ook staat er sinds enige jaren het beeld "de Racer".
.
 
 
Onder: Het lage deel van het stationsgebouw verbindt de twee hoge bouwdelen met elkaar. Alhoewel het in feite een met elektrische schuifdeuren afgesloten doorgang is, vormt het heden ten dage het belangrijkste deel van het stationsgebouw, zeker nu het eigenlijke stationsgebouw grotendeels niet meer als zodanig wordt gebruikt. In het gedeelte aan de linkerkant is sinds enige tijd een "Huiskamer", in het hoge gedeelte op de achtergrond is nog altijd een bewaakte fietsenstalling annex verhuur- en reparatiepunt.
.
Onder: Het stationsgebouw bestaat aan de voorzijde voornamelijk uit glas. Toch was ook hier een gedeelte dat uit een dichte wand moest bestaan. Dit werd een roestbruin gekleurde betonnen muur, waarop mozaïeken zijn aangebracht. Het werd gemaakt door J. Dijker en bestaat uit abstracte betonfiguren, al dan niet opgevuld met mozaïeken van -vermoedelijk- keramiek. Het beton lijkt zelfs het uitkragende gedeelte er boven te ondersteunen. Dijker maakte meer van dergelijke wanddecoraties, maat dit is het enige stationsgebouw waaraan hij heeft meegewerkt…
.
 
 
Onder (beide foto's): Twee foto's van de stationshal en het lokettenfront, links zoals het er oorspronkelijk uitzag en rechts dezelfde ruimte, maar dan anno 2012. De decoratie langs de balierand lijkt sterk op de versiering in het stationsgebouw van Gorinchem, dat trouwens slechts enkele maanden eerder gereedkwam. Bergen op Zoom behield tot 1997 een bemenst loket, daarna was het nog een tijdje mogelijk om in de Kiosk een treinkaartje te kopen. Toen de foto rechts werd gemaakt was de hal nog toegankelijk als wachtruimte. De trap naar het vroegere restaurant is alleen op de foto links zichtbaar, ze bestaat overigens nog wel…
 
 
 

 

  Free counter and web stats versie: 31-12-2021