Voordat het stationsgebouw definitief tegen
de vlakte ging, werden een aantal karakteristieke kenmerken van
het gebouw veiliggesteld. De twee zandstenen reliëfs kregen
een nieuwe plek aan de westelijke zijgevel van perrongebouw B. Op
diezelfde gevel werden ook de oorlogsmonumenten bevestigd. Alhoewel
deze plaats -historisch gezien- meer recht doet aan deze monumenten,
is het jammer dat ze nauwelijks opvallen (Ik was er zelf al diverse
keren langsgelopen, zonder dat ik ze ooit eerder had gezien
).
Wel prominent aanwezig, zijn de diverse ornamenten van het oude
stationsgebouw. Zij staan op hoge glazen sokkels aan weerszijden
van de drie liften geplaatst. Bij de lift naar het eerste perron
staan twee kruisbloemen die op de twee puntgevels (tussen de ingang
en de stationstoren) hebben gestaan. Bij de tweede lift staat een
rijk versierde kruisbloem (die op de puntgevel boven de ingang stond),
en de sculptuur van een haan. Bij de derde lift staat een pinakel
en een watervergaarbak. Toch blijft het jammer dat een aantal andere
elementen -die minstens zo beeldbepalend waren- wel zijn verdwenen,
zoals de al eerder genoemde lampen, maar ook de glas-in-lood vensters
en de rijk versierde hoeksteen in de stationstoren. Je kunt nu eenmaal
(helaas) niet alles bewaren
De vetgedrukte cijfers (tussen haakjes) achter
de bijschriften van de foto's verwijzen naar deze tekening.
|
Boven:
Een stenen sculptuur, dat oorspronkelijk aan de voorgevel van
de stationstoren was bevestigd. De haan staat voor waakzaamheid
en oplettendheid. (7).
|