VLAARDINGEN OOST
| Architect
Van der Gaast ontwierp dit nieuwe station als een echt forenzenstation,
evenals het vroegere station Amsterdam Sloterdijk dat gelijktijdig
met Vlaardingen Oost werd gebouwd. Uitgangspunt hierbij was het feit
dat een groot deel van de reizigers over een abonnement beschikt en
hierdoor maar weinig naar het loket hoeft. Net als haar Amsterdamse
tijdgenoot heeft ook dit station het een rechtstreekse route naar
het perron, uiteraard toen nog voorafgaand door de verplichte kaartcontrole.
Bij station Vlaardingen Oost bevond deze zich bij de perrontrap. Hierdoor
was het mogelijk om ook een toegang aan de achterzijde van het station
te maken, iets wat in die tijd nog vrij ongebruikelijk was, maar wat
dit station al van meet af aan heeft gehad. In tegenstelling tot het al genoemde station Sloterdijk bestaat dit station uit een klassiek stationsgebouw en een hoger gelegen eilandperron. Beide bouwdelen vallen vooral op door het brede geribbelde dak. Een stijlelement dat Van der Gaast nog vaker zou gaan gebruiken. Datzelfde gold ook voor de gele stenen en de zogenoemde "kwaaitaal"-elementen. Die laatste zijn die bekende (en beruchte!) betonplaten met aan de onderkant een soort boogprofielen, die oorspronkelijk als vloerplaten zijn ontwikkeld. Van der Gaast, en later ook W.B. Kloos, gebruikte ze echter als plafondbedekking. Het meest markant aan het stationsgebouw is de hoge kubusvormige verhoging, dat als een soort lichtkoepel fungeert. Daaronder waren drie aparte toegangen. Het linker exemplaar gaf oorspronkelijk toegang tot de fietsenstalling, die bijna de helft van het gebouw innam. De centrale toegang lijkt op het eerste gezicht de hoofdingang te zijn, in werkelijkheid ligt hierachter de rechtstreekse gang naar de perrontrap. Via de rechter deurpartij kwam men bij de loketten terecht, die waren overigens ook via de middelste toegang te bereiken. De loketten bevonden zich aan de rechterkant van het gebouw. Schuin daarnaast, tegen de achterwand, was een bagageloket. Voor het bagagevervoer beschikte het station over een tweede onderdoorgang, die direct naast de reizigerstunnel lag. Een lift verbond die tunnel met het perron, die was toen niet voor reizigers te gebruiken. Dit schijnt inmiddels wel het geval te zijn, al is deze bepaald niet vrij toegankelijk. De bagagetunnel is trouwens allang afgesloten. Op het eilandperron stond een perrongebouw, dat in dezelfde stijl is als het hoofdgebouw. Ook hier is een hoog vierkant element toegevoegd, in dit geval de liftschacht. Direct daarnaast is een wachtruimte en daar weer naast de overdekte trap naar de perrontunnel. Het geheel wordt afgedekt door een breed plat dak, dat tevens een (vrij korte) perronluifel is. Zowel het stationsgebouw als het gebouwtje op het perron zijn in de afgelopen zes decennia voor wat betreft de buitenkant nauwelijks gewijzigd. Zo zijn de karakteristieke ronde vensters in de zijgevels dichtgemaakt en is in de linker zijgevel een nieuwe toegang naar de fietsenstalling gemaakt. Van binnen is het gebouw behoorlijk veranderd. De vroegere loketruimte werd in 1994 verbouwd tot "Wizzl", destijds de allereerste van ons land. Die Wizzl werd later veranderd in een Kiosk. De indeling van het gebouw ging in 2005 behoorlijk op de schop. Zo werd tussen de rechter en de middelste toegang een muur opgetrokken, waardoor de Kiosk niet meer vanuit de hal van het stationsgebouw is te bereiken. De wand tussen de hal en de fietsenstalling werd verschoven, waardoor de linker toegang nu ook toegang tot de hal gaf. Voor de fietsenstalling werd een nieuwe toegang aan de zijkant van het gebouw gemaakt. Qua reizigersaantallen groeide Vlaardingen Oost uit tot het grootste station van Vlaardingen. Mede om die reden werd het pleintje voor het station in 2004 heringericht, waarbij -onder andere- een vernieuwd busstation werd gecreëerd. De laatste decennia is het station helaas ook om andere redenen landelijk nieuws geweest. Het trieste dieptepunt hierbij was het zinloze geweld tegen een 17-jarige student, op 7 januari 2000. Hij overleed enkele dagen later aan zijn verwondingen. Van recenter datum is de (mislukte) ramkraak op een geldautomaat, die destijds aan de voorgevel van het stationsgebouw was bevestigd. In de nacht van 16 op 17 september 2014 reed een gestolen auto het stationsgebouw binnen, waarna geprobeerd werd om de geldautomaat op te blazen. De auto, die nog altijd in het gebouw stond, werd vervolgens in brand gestoken. Er werd zeer waarschijnlijk geen buit gemaakt, maar de ravage was enorm. Het stationsgebouw was wekenlang onbruikbaar, om in en uit het station te geraken kon uitsluitend gebruik worden gemaakt van de zuidelijke toegang. Die was enige jaren tevoren om veiligheidsredenen nog voor het publiek afgesloten, maar werd nu tijdelijk weer opengesteld. Op het moment van schrijven staat het station, evenals alle andere stations langs de Hoekse Lijn, aan de vooravond van een enorme verandering. Op 31 maart 2017 zal de allerlaatste NS-trein op deze spoorverbinding rijden. In de daaropvolgende maanden zal de spoorlijn worden omgebouwd tot metrolijn, waarbij ook nog "gewoon" goederenverkeer mogelijk blijft. Dat laatste zal in ons land een land een primeur worden. Station Vlaardingen Oost blijft gewoon bestaan, maar in plaats van het NS-logo zal straks dat van de RET op het gebouw prijken… |
 |
|
|
|
|
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
[ Vorige pagina ]
|
|
|
|
versie: 16-02-2017