Home ] Terug naar de eerste pagina ]

   

 

OMMEN

   
   
De spoorlijn naar Deventer was maar een kort leven beschoren. Al na 25 jaar viel het doek voor de OLDO. Kort daarop werden het derde perron en het spoor naar Deventer opgebroken. In 1938, drie jaar nadat de OLDO failliet ging, gebeurde hetzelfde met de NOLS. Even leek het er op dat het ook gedaan was met de NOLS-spoorlijnen. Ook de spoorlijn Zwolle-Emmen-Stadskanaal dreigde toen opgeheven te worden maar daar stak de toenmalige minister van defensie een stokje voor. Ook in de jaren na de Tweede Wereldoorlog werd het voortbestaan van de spoorlijn (welke inmiddels tot Emmen was ingekort) meerdere keren ter discussie gesteld.
Het emplacement werd sinds het verdwijnen van de OLDO in feite alleen nog maar verder vereenvoudigd. Het huidige "emplacement" bestaat slechts uit één eilandperron en een opstelspoor, dat allang niet meer in gebruik is. Het eilandperron werd in de jaren tachtig aangelegd. Daardoor verloor het eerste perron ook haar functie en werd grotendeels verwijderd. In 1987 was de elektrificatie van de lijn Zwolle-Emmen voltooid. Ook werd de baanbeveiliging gemoderniseerd. De uitbouw aan de perronzijde, waar vanuit de seinen en de wissels werden bediend, werd gesloopt. De handelinrichting is overigens wel bewaard gebleven. Het werd geschonken aan het streekmuseum van Ommen.
Naast het verdwijnen van de uitbouw aan de perronzijde veranderde er meer aan en rond het stationsgebouw. Tijdens een verbouwing (waarschijnlijk uitgevoerd in de jaren zeventig) verdween de "extra" ingangsgevel. Slechts een lage muur, pal tegenover de ingang van de stationswoning herinnert nog aan deze uitbreiding. Waarschijnlijk werd tijdens diezelfde verbouwing ook de halfopen wachtruimte dichtgemetseld.
Aan de voorkant van deze voormalige wachtruimte werd een kunstwerk van N. Banninga geplaatst. Dit is zeker niet het enige kunstwerk. In 1991 startte het project "Kunstwegen", een kunstroute in het Vechtdal tussen Zwolle en het Duitse Nordhorn. De spoorlijn Zwolle-Emmen werd bij deze gelegenheid uitgeroepen tot "kunstlijn". Diverse kunstwerkwerken verschenen bij en in het stationsgebouw. Zo werd de wachtkamer omgebouwd tot één groot kunstwerk (daar is nu helaas niets meer van te zien…). Op het kopspoortje verscheen een wat vreemd uitziende staalconstructie. Dit is een kunstwerk van Rien Monshouwer en heet "Huis van reizen". Aan het stationsplein staan de "Vier Windsculpturen" van Alwie Oude Aarninkhof.
Het stationsgebouw heeft ondertussen haar functie allang verloren. De benedenverdieping staat sinds 2004 leeg en naar een huurder wordt nog steeds gezocht. De bovenverdieping, waar zich de stationswoning bevindt, wordt nog altijd bewoond.
Boven: Detail van de ingang. De "extra" voorgevel, die in de jaren dertig werd opgetrokken, is alweer jaren geleden verdwenen… Op één klein muurtje na, pal tegenover de voordeur van de stationswoning. Fietsers maken er nu dankbaar gebruik van...
 
Onder: Tegeltableau met stationsnaam aan de perrongevel. Het werd vervaardigd door Joost Thooft & Labouchère (later genaamd: Porceleyne Fles) uit Delft.
 
Onder: Dit ronde kunstwerk werd aan een dichtgemetselde opening geplaatst. Het is samengesteld ut oude spoorbielsen en andere voorwerpen die bij de spoorbouw gebruikt werden. Het werd (vermoedelijk) gemaakt door N. Benninga. Wanneer dit werd geplaatst heb ik niet kunnen achterhalen. Het hangt er in ieder geval al sinds 1980.
Onder: Het kunstwerk "Vier Windstreken", gemaakt door Alwie Oude Aarninkhof. Het werd vervaardigd dankzij een gift van een energiebedrijf uit Zwolle. De oplettende kijker had waarschijnlijk al gezien dat deze foto een voortzetting is van de foto op de vorige pagina. (foto: perronzijde…)
 

 

 

 

  Free counter and web stats versie: 19-03-2009