GRONINGEN
|
Stationshal
|
|
| Verbouwd: | 1969, 1991 |
| Gerestaureerd: | 1997-1998 |
| Het meest in het
oog springende deel van het station Groningen is ongetwijfeld destationshal.
De stationshal is enorm groot; niet minder dan 20 bij 18 meter. Ook
de hoogte van 14 meter is indrukwekkend. Kosten noch moeite lijken
gespaard voor de aankleding van de hal. Maar.... dat is schijn. De
"marmeren" kolommen blijken samengesteld uit blik, ijzer
en gips, waarop een marmer-structuur is geschilderd. Het stucwerk
en de fraaie ornamenten op het plafond zijn gemaakt van papier-collé
(en niet van papier-maché zoals heel vaak wordt gedacht). De
tegeltableau's zijn wèl echt, en ook echt van de firma Rozenburg.
Midden in de hal staat een grote gietijzeren lantaarn. Aan het einde van de jaren zestig wordt de hal ingrijpend gemoderniseerd. De hal werd voor het grootste deel opgevuld met nieuwe loketten en winkeltjes. Bovendien kreeg de hal een tussenverdieping, waardoor deze nu in twee verdiepingen werd verdeeld. De eens zo majestueuze hal werd nu gedegradeerd tot een saaie gang tussen het stationsplein en de perrons. De nieuwe hal, een ontwerp van C.Douma, werd in 1969 in gebruik genomen. In 1990 werd de hal opnieuw verbouwd. In maart 1991 stort het verlaagde plafond van de stationshal in, drie weken na de heropening van de vernieuwde hal. Een paar maanden later was het plafond weer hersteld, en kon de hal opnieuw in gebruik worden genomen. Erg lang heeft deze vernieuwde hal niet bestaan. Halverwege de jaren negentig ontvouwt business-manager Rob Staal concrete plannen om de hal weer in haar oude glorie te herstellen. De NS is niet bepaald enthousiast, maar Staal weet zijn plannen door te drukken. Dankzij een door hem opgezet restauratiefonds kwam er voldoende geld binnen om de restauratie te financieren. In 1997 werd met de werkzaamheden begonnen. Allereerst werden alle wanden en plafonds verwijderd. Daar bleken alle tegeltableau's en het stucwerk nog aanwezig te zijn, al hadden zowel vocht als de tand des tijds genadeloos toegeslagen. Dat het stucwerk was aangetast door vocht wist men. Dat was destijds immers de voornaamste reden geweest om de hal de verbouwen. Het stucwerk bleek niet meer te herstellen, maar men kon het nog wel gebruiken om er mallen van te maken. |
 |
 |
|
|
|
 |
 |
|
[ Vorige pagina ]
|
|
|
|
versie: 3-10-2007