EMMEN
 | ||
| Decoratie: | C.T. Wuisman (glasmozaïek) | |
| Verbouwd: | 2018-2019 | |
| Zoals op
de vorige pagina al aangegeven was de economische toestand van Zuidoost Drenthe
al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw zeer zorgwekkend geweest, vooral
veroorzaakt door de sterk afgenomen vraag naar turf. Maar daar kwam na de Tweede
Wereldoorlog verandering in, vooral in de jaren vijftig en zestig maakten Emmen
en omgeving grote ontwikkelingen door en werd het zelfs een economische aanjager
voor noordoost Nederland. Dat dit kon gebeuren lag aan een unieke combinatie van
factoren. Allereerst werd het gebied rond Emmen door het Rijk aangewezen als stimuleringsgebied
aangewezen en kwamen er -mede dankzij Marshallhulp- financiele middelen beschikbaar.
Bovendien had Emmen in die tijd een gemeentebestuur die dit in concrete projecten
kon omzetten, vooral de toenmalige burgemeester K.H. Gaarlandt had hierin een
bepalende rol. En dan was er ook nog een jonge, ambitieuze stedenbouwkundige,
die de snelle transitie van plattelandsdorp naar industriestad op een unieke wijze
wist vorm te geven. Deze architect, N. de Boer genaamd, zorgde ervoor dat de nieuwe
wijken op enige afstand van de dorpskern werden gebouwd. Dit gaf Emmen haar unieke
"lobben"-vorm. Op die manier bleef er volop ruimte over voor de natuur,
wat in die tijd zeer vooruitstrevend was! Een tweede reden voor deze ruime opzet
was dat Emmen haar dorpse karakter zoveel mogelijk moest behouden, al bleef er
van het oude dorp weinig meer over. Ondertussen had het "oude" stationsgebouw (het was toen net een halve eeuw oud) haar langste tijd gehad. De bouwkundige staat was al jaren slecht, een dikke pleisterlaag had daarbij al veel van haar uitstraling afgenomen. Bovendien was het gebouw simpelweg te klein voor het snel uitdijende Emmen. Het werd dus tijd voor een nieuw stationsgebouw. Voor het gemeentebestuur was dit echter niet voldoende, zij zagen het liefst dat het station enkele honderden meters naar het zuiden zou worden verplaatst. Daar zou het beter aansluiten bij het nieuwe centrum van Emmen. Voor de NS, die toen al flink moest bezuinigen, was dit niet aan de orde. Het station bleef op dezelfde plek. Desondanks kreeg Emmen een representatief stationsgebouw, welke in december 1965 in gebruik werd genomen. Het werd gebouwd naar een ontwerp van architect C. Douma. Met een gevellengte van circa 50 meter is het aanzienlijk groter dan haar voorganger. Het is echter ook beduidend lager, waardoor het in de omgeving dreigde weg te vallen. Iets wat trouwens meer voorkwam bij de stationsgebouwen uit deze periode. Douma loste dit allereerst op door het gebouw op perronhoogte te plaatsen, waardoor het iets hoger werd. Bovendien kreeg de hal wat extra hoogte en werd het afgedekt met een opvallend "vouwdak". Deze vormde tevens een forse luifel boven de ingang, die mede dankzij de brede bordestrap en de wat teruggetrokken positie monumentaal oogt. In feite is alleen al de ingangpartij breder dan het oude stationsgebouw (minus de goederenloods, overigens). De aanzienlijk grotere omvang van het gebouw werd vooral benut door er een riante restauratie in te kunnen herbergen. Maar ook het plaatskaartenkantoor en de hal annex wachtruimte werden aanzienlijk groter dan voorheen. Tevens kwam er een ruime, inpandige fietsenstalling. Het gebouw valt -afgezien van het al genoemde dak- eigenlijk niet zo heel erg op, al is de nagenoeg geheel uit glas bestaande voorgevel vermeldenswaardig. Hierdoor is het in het gebouw erg licht. De perrongevel is meer gesloten. Wel heeft deze over de gehele breedte een ver uitkragend dak, waardoor het eerste perron van een behoorlijke beschutting is voorzien. Dit was vooral goed nieuws voor de treindienstleider, die nog tot in de tweede helft van de jaren tachtig de seinen en wissels in de buitenlucht moest bedienen… In de loop van de tijd zijn er wat aanpassingen in en bij het station geweest. Zo werd in de jaren tachtig het smalle tweede perron verplaatst naar de andere zijde van het spoor, waardoor deze wat breder kon worden. In 1987 het spoor tussen Zwolle en Emmen geëlektrificeerd en werd tegelijkertijd de beveiliging gemoderniseerd. Het station behield tot zeker 2004 haar loketfunctie, hierna bleef het "lokettenblok" nog zo'n 14 jaar ongebruikt. Enkele jaren geleden werd de hal echter omgebouwd tot "Huiskamer", deze werd in 2019 met enig feestelijk vertoon in gebruik genomen. in het vroegere restaurant zit al geruime tijd een vestiging van een bekende pizzaketen... |
 (Ansichtkaart)
.
.
 |
| |
 |  |
 |
 |
 |
 |
|
| |
[ Vorige pagina ] | |
|
|
versie: 15-04-2021